woensdag, mei 31, 2006

Swiet en sêft

Het is niet anders It is net oars

De filosoof Spinoza heeft een grote invloed gehad op Leibniz, de man die beweerde, dat God de bestmogelijke van alle mogelijke werelden had geschapen. Spinoza dacht bijv. na over goed en kwaad en kwam tot de conclusie , dat “vanuit het oogpunt van de eeuwigheid” (sub specie aeternitis), het kwaad eigenlijk helemaal niet bestaat. Wij noemen een gebeurtenis “slecht” omdat wij eenvoudig het grote geheel niet kunnen zien, anders zouden we meteen de noodzaak, dat iets gebeurt, begrijpen. In de pantheïstische visie van Spinoza heeft de mens ook geen vrije wil, de enige “vrijheid”, die een mens kan verwerven, is dat hij zich d.m.v. rationele reflectie probeert bewust te worden van deze totaliteit van het universum, van het feit, dat het één logisch uit het ander voortvloeit. Het heeft wel iets tragisch, men begrijpt dan waarom iets gebeurt, maar men kan het niet veranderen.

dinsdag, mei 30, 2006

Een spiegel In spegel

Er is, mijn ziel, een weg van jouw hart naar het mijne
En daarnaar is mijn hart bewust op zoek.
Is mijn hart aangenaam als zuiver water,
Dan wordt het een heldere spiegel voor de maan.

Djelal-Oed-Din Roemi

maandag, mei 29, 2006

Raphael Sanzio (1483-1520): La Velata (Galleria Palatina Florence)

In breid yn Allingawier

Dyn eagen binne as dowen efter dyn wale
..............
hunichseam dript dy fan 'e lippen, myn breid,
ast hiest hunich en molke ûnder dyn tonge;
de rook fan dyn klean is as de rook fan ‘e Libanon.

Heechliet

zondag, mei 28, 2006

Swylje

Sturtswyljend rûnrinne
oer it lân fan dreamen,
meand en koart,
biidzjend in nij begjin
tinzen sammeljend,
it mankelike hea fan eartiids.

Vergeten Ferjitte

Voordat situaties ervaren worden en er problemen ontstaan, moet de geest helder en kalm zijn. Helderheid en kalmte zijn de basis van de Weg, maar het kan gebeuren dat je, zonder reden , betrokken raakt bij allerlei overwegingen en overvallen wordt door honderd gedachten. Wanneer je dan die situaties doormaakt en met mensen en gebeurtenissen te maken krijgt, kunnen ze anders verlopen dan je verwacht en je past je gedachten daaraan aan. Dit verzwakt de vitaliteit, maakt de geest moe en put de energie uit.
Het is beter niet bewust te zijn van de toekomst: laat komen wat komt. Leerlingen die zich niet van dit bewustzijn bevrijden, kunnen daarom moeilijk de Weg leren kennen. Om zich van dit bewustzijn te bevrijden, dient men dingen te vergeten, zorgen op te geven en de geest helder te maken zodat die is als de ruimte.

Lü Yen over de Tao (= de Weg)

zaterdag, mei 27, 2006

De speelbank

Pietro Longhi: Il Ridotto (ca.1750)

vrijdag, mei 26, 2006

Flinter yn it ferliedlik ljocht

Pál Szinyei Merse : picknick in mei

Zoals de tere vlinder opgetogen
komt aangezweefd naar het verlokkend licht
dat hij ziet stralen in een mooi gezicht
en, stervend, pijn veroorzaakt in die ogen.

zo word ik naar mijn zon gezogen,
die met haar luister mij geheel ontwricht:
Amor ontnam, opdat mijn rede zwicht
voor mijn verlangen, mij het denkvermogen.

Ik zal in deze zon mijn einde vinden,
omdat zij mij ontwijkt, en zonder haar
heb ik de kracht niet om nog voort te leven.

Daar zij mij zo verrukkelijk verblindde,
wil ik mijn liefste geen verdriet doen, maar
om haar te sparen zelfs mijn leven geven.

Francesco Petrarca (1304-1374)

Regen Rein

Gustav Klimt : Danaë
De prinses van Argos wordt bezocht door Zeus in de vorm van een regenbui van goud.

donderdag, mei 25, 2006

Wa is hja dochs? Wie is zij toch?

Gisteren bracht de heilige vader een kort bezoek aan het Friese dorp Allingawier. En opnieuw werd daar weer die mysterieuze vrouw gesignaleerd, die ook al gezien werd bij de Friese kerk in Rome. De geruchten gaan, dat het een Saksische prinses is, die als bedevaart alle Friese kerken waar ook ter wereld éénmaal wil bezoeken om een verzoening tussen de beide volkeren tot stand te brengen .Zij is namelijk ook al gezien bij de kerken van Jorwert en Wieuwert. De paus is daar overigens nog niet geweest.

Gisteravond Justerjûn

Gisteravond gekaart in het dorp J., een eiland in een groene zee, in de verte M., daarvoor schapen als witte scheepjes en rond mij het geluid van mijn jeugd : de wind .

dinsdag, mei 23, 2006

Plezier Wille

De mosk yn ‘e moudige reedtsjes
Is gjin dei fan syn fretten wis
Mar net ien fan dy skiere proleetsjes
Dy’t by God forgetten is

Forjow my, myn freonen en sibben
Mei jim soarch en alwittend forstân
Dat ik yn dit fûgelfaei libben
My formeitsje as in mosk yn it sân.

Fedde Schurer

Leenwoorden

Zoals bekend neemt elke taal woorden over uit andere talen en is de strijd van taalpuristen dan ook een strijd tegen windmolens. Interessant is de vraag echter waarom neemt men een woord uit een andere taal over? Vaak is de reden van esthetische aard, het woord in de andere taal klinkt gewoon beter. Recente voorbeelden hiervan zijn de leenwoorden uit het Fries “printer” en “master”. Deze klinken inderdaad beter dan het Hollandse “drukker” en “meester”. Vooral als het gaat om woordvelden op gebied van educatie en computers, dan heeft het Hollands de neiging om Friese woorden, of een variant hierop, te gebruiken. Zo hoort men vaak “ik ben on line”. De eerste twee woorden zijn Hollands, het derde woord is Engels en het vierde woord is Fries. De zin bewijst maar weer eens hoe buigzaam het medium taal is. Blijft er zo wel iets over van het Hollands, zullen sommigen zich bezorgd afvragen. Ik kan u geruststellen, zo snel verdwijnt een taal niet.
Is er ook een stroom in de andere richting, neemt het Fries ook woorden uit andere talen over. Natuurlijk, het grote voorbeeld is het woord “ane” (=anders) dat bezig is het Friese woord “ oars” te verdringen. De taalsocioloog Sj. Sjirtema zoekt de verklaring hiervoor in het stoer doen. De jeugd probeert zich af te zetten tegen de ouderen d.m.v. een eigen taal. Zo ziet u maar “Het is niet ane”.

maandag, mei 22, 2006

Twee kerken Twa tsjerken


Jorwert (boven) en Allingawier (onder)

De parel

"Wanneer je naar Egypte reist en de éne parel haalt, die zich midden in de door een sissende slang omringende zee bevindt, zul je je prachtig gewaad weer aantrekken. Je zult dan met je broeder (ons tweede kind, dat thuis achterblijft) erfgenaam in ons koninkrijk worden."


"Van je Vader, de Koning, van je Moeder, die over het Oosten regeert, en van je broeder, ons tweede kind, voor jou, onze Zoon in Egypte, gegroet! Ontwaak en sta op uit je slaap. Verneem de woorden uit onze brief. Herinner je, dat je een koningszoon bent, zie toe, wie je in knechtschap gediend hebt. Denk aan de parel, waarvoor je naar Egypte bent gereisd. Herinner je het pronkgewaad, opdat je het draagt, je je daarmede tooit en opdat je naam gelezen worde in het boek der helden, en opdat je met je broeder erfgenaam van ons rijk worde!"

Uit: Het lied van de parel (gnostisch geschrift)

zondag, mei 21, 2006

Zomaar een café en zomaar een boek

De Boazumer Mjitte


Mimi Meester - Hoe de mummies verdwenen uit Wieuwerd
door Erik Meijers

Wat is de overeenkomst tussen Nicci French en Geert Mak?
Als we uitgeverij Vassallucci mogen geloven is het antwoord op deze vraag: Mimi Meester. Wel van Nicci French en Geert Mak gehoord, maar nog nooit van Mimi Meester? Dan zullen we dat mysterie maar eens snel ontrafelen.
Met Hoe de mummies verdwenen uit Wieuwerd debuteert het schrijversduo Sabine van de Berg en Maarten Meester onder de naam Mimi Meester. Sabine van de Berg publiceerde al eerder twee boeken bij Vassallucci en Maarten Meester werkt als journalist bij onder andere het Algemeen Dagblad. Nu hebben ze dus de handen ineen geslagen en samen een thriller geproduceerd. Een literaire thriller à la Nicci French, met een vleugje Geert Mak, zoals beweerd. Maar laat ik daarover kort zijn. Voor een Nicci French gebeurt er te veel en voor een Geert Mak zit er te weinig geschiedenis in.
Verhaal
Maar eerst wat meer over het verhaal. Een jong gezin (Claudia en Anton) verhuist van Amsterdam naar Friesland. Ze komen in het dorpje Wieuwerd terecht. Helaas voor hen verdwijnen kort daarop de beroemde mummies van Wiewerd uit de kelder van de kerk. Aangezien Claudia en Anton net nieuw zijn in het dorp, worden zij er van verdacht meer van de zaak af te weten. Claudia probeert in alle macht de dorpelingen, de politie, maar ook haar man te overtuigen dat zij niet een gestoorde, overspannen stedeling is. Echt goed slaagt zij daar echter niet in.
Literaire thriller
Het is tegenwoordig erg in om met een literaire thriller te komen. Te pas en te onpas wordt deze stempel op de kaft van een roman gedrukt. Een literaire thriller dient volgens mij, zoals de benaming al aanduidt, zowel literair als thriller te zijn. Vaak echter ontbreekt het aan één van die elementen. Zo heb ik Nicci French nog nooit kunnen betrappen op het schrijven van een thriller. Bij Mimi Meester heb ik ook lange tijd getwijfeld of de term wel de lading dekt. En in dit geval ging het me vooral om de term literair. Zeker in het begin van het boek heb ik hierover mijn twijfels. De romanpersonages komen gekunsteld over, de emotionele ontwikkelingen volgen elkaar te snel op. De opbouw van de karakters gaat me te snel. Schokkerig en onnatuurlijk. Maar gaandeweg het boek wordt het beter. Hoewel ik nog steeds het idee heb dat de auteurs te veel onderwerpen in te weinig bladzijden hebben gepropt. Juist het schrijversduo waaraan het tweetal zich spiegelt bestaat uit meesters in het ellenlang uitrekken van nietszeggende gebeurtenissen. Mimi Meester doet het tegenovergestelde. De gulden middenweg zou mooi geweest zijn.
Mak
En wat de vergelijking met Geert Mak betreft. Ook die gaat voor mij niet op. Want waarom zou iedere roman waarin een historisch feit verweven is meteen vergeleken moeten worden met het werk van Geert Mak? Er zijn wel meer schrijvers die historische gegevens gebruiken als leidraad voor het verhaal. Zo zou je Mimi Meester misschien ook wel de Nederlandse Dan Brown kunnen noemen. Niets is verraderlijker dan een debuut van een schrijver (of schrijversduo) vergelijken met andere, gerenommeerde schrijvers. Het is makkelijk voor het plaatsen in een hokje, maar laten we Mimi Meester op zijn eigen merites beoordelen.
De meester zelf
Hoewel het boek niet echt lekker op gang komt, raak je toch langzaam benieuwd naar de ontwikkelingen rondom Wieuwerd en de verdwenen mummies. En op het laatst wilde ik het boek niet neerleggen voordat ik wist wie welke rol had gespeeld in de drama's in het Friese dorpje. Uiteindelijk weet Mimi Meester me toch te boeien én te verrassen. Een niet geringe prestatie na de moeizame start. De potentie is er. Met wat polijsten kan van de ruwe steen Mimi Meester een prachtige diamant worden. Dat er gepolijst moet worden staat echter buiten kijf. Ondertussen verdiep ik me nog wat in de mummies, Jean de Labadie en Anna Maria van Schuurman. Misschien dat Geert Mak er nog iets over te vertellen heeft.



zaterdag, mei 20, 2006

In doarp yn Fryslân


De kerk van Allingawier ( De tsjerke fan Allingawier). In deze kerk zijn vele beroemde huwelijken gesloten.

Een nieuw mysterie

De Alma Code

donderdag, mei 18, 2006

Patsje

Tjomme.
Patke my, swiete ljeaf; na, o jiette reys, hout!
Na, na jiette reys, goudenke! Patke my folle
Na, na, na, o tuwtelke! daer my 't libben jout.
Ik bid dy, patke my jiette reys, so y wolle.
Wemel.
Nu, payerke', nu! Com pay nu; den red.
Ick lien, dn wirdste nin payen sed.
Al joeg ick dy tuwsen patkes deys,
Allyke wol seyste, jiette reys.

Gysbert Japix

woensdag, mei 17, 2006

De film

Vergadering Gearkomste

Hoezeer op het wereldtoneel de stukken en de maskers ook wisselen, de toneelspelers blijven bij dat alles toch steeds dezelfden. Wij zitten bij elkaar en praten en raken opgewonden, en onze ogen glanzen en onze stemmen gaan luider klinken: precies zo hebben anderen gezeten, duizend jaar geleden; het was hetzelfde en het waren dezelfden. Net zo zal het over duizend jaar zijn. Het mechaniek waardoor wij dat niet beseffen is de tijd.

Schopenhauer (Parerga und Paralipomena)

Tiisdeitemiddei, keale muorren,
in poster, iensum efterlitten,
tsjinoer wurge eagen , mistrouwich
ôfwarrend, earms oerinoar
in stream fan wurden,
helpleas sûnder betsjutting,
twongen ta ivich herheljen,
yn dúvelske rûnte,
keatst tsjin de muorren,
gearkomste.

dinsdag, mei 16, 2006

Melk Molke

Indien er webloglezers zijn, die nog oud-achterhoekse melkliederen kennen, dan worden zij verzocht deze op te sturen. Veel van deze liederen worden namelijk alleen mondeling doorgegeven en daardoor bestaat natuurlijk het gevaar dat ze verdwijnen. Als voorbeeld een oud meisjesmelklied uit de buurt van Groenlo. Vanwege de begrijpelijkheid is dit lied in het ABN vertaald.

Wij zijn de Grolse blagen,
wij willen melk in onze magen,
wij hoeven geen kerel of wijn in een kelk,
nee, wij willen alleen maar melk
oh, moeder, toe, toe, toe
haal die melk toch uit die koe!
Wat voelen wij ons slap,
hier lopend op de melkbuitentrap,
wij verlangen naar het witte nat,
terwijl het over onze lippen spat.
Dan kan de dag voor ons niet stuk,
dan worden wij heel warm van geluk
en wentelen wij ons over het gazon
en strelen heel teder het kanon.
Hoe heerlijk toch dit nat te nippen
met onze volle vochtige lippen.
Het raakt onze gevoelige snaar,
als een zwoele wind spelend met ons haar.
Ja, wij zijn de Grolse blagen,
Wij willen melk in onze magen

maandag, mei 15, 2006

De pelgrim De pylger


Wandelaar, je voetstappen zijn de weg

en niet meer dan dat.

Wandelaar, er is geen weg,

de weg ontstaat al gaande.

Al gaande onstaat de weg

en als je achterom kijkt

zie je het pad, dat je nooit meer kunt gaan.

Wandelaar, er is geen weg,

enkel kielzog in zee.

(citaat)

zondag, mei 14, 2006

Boetedoening

Nadat hij, na gebeden te hebben bij een kruisbeeld in de buurt van het esdorp V. in de Achterhoek, op miraculeuze wijze aan de dood ontsnapt is, heeft Doarmer het licht gevonden, hij is nu in de Here. Aanvankelijk ging men ervan uit, dat Doarmer op een haartje na geraakt was door een bolbliksem, nader onderzoek wees echter uit, dat het een projectiel , per ongeluk afgeschoten door het kanon van Grol , was. Voor Doarmer zijn dit onbelangrijke details . “Feit is” zei hij” dat door gebed mijn leven gespaard is en daar gaat het om. Het is voor mij een teken, dat ik de resterende jaren, die mij nog geschonken zijn, goed moet besteden. Voortaan ben ik er voor de ander, de ander die mij een spiegel voorhoudt, waarin ik mij bewust word ook van mijn eigen lijden. Om te beginnen onderneem ik blootsvoets een bedevaart naar Santiago de Compostella om boete te doen voor al mijn zonden en daarna zal ik mijn nieuwe leven ten dienste van de ander aanvangen, ik denk hierbij aan hulp aan zeehonden en mensen uit het onderw. Dus niet de gemakkelijke gevallen, maar lijden met een grote L.” De andere leden van de wandelgroep reageren wat terughoudender, zij zijn weliswaar verheugd , dat ze er heelhuids vanaf gekomen zijn, maar ze vinden toch, dat Doarmer iets te ver gaat. Een van de leden, een zekere L. , reageerde als volgt ”Als er niets gebeurt, zonder dat Hij dat besloten heeft, waarom dan toch zo’n schot af laten gaan, we hadden verdorie gebeden en dat wist Hij al”. Zo ziet u maar weer, dat men een gebeurtenis vanuit verschillende invalshoeken kan bekijken.

Enkele lokalen


De bovenste foto: Een voorbeeld van een zogenaamd "lokaal van juffrouw T." (vroeg 20ste eeuws) . Het was vooral op katholieke scholen in het Oosten van het land gebruikelijk een juffrouw T. in dienst te hebben, de rijkere scholen hadden er vaak zelfs twee. Deze juffrouwen T. werden speciaal uit Friesland geimporteerd, voorzien van een keurmerk. Opvallend aan deze juffrouwen was met name "het juffouw T. mantelpakje", dit mantelpakje was kanariegeel en het bijbehorende rokje heel kort. Over de oorsprong van deze kleding gaan allerlei theorien de ronde. Waarschijnlijk heeft het te maken met oud-heidense vruchtbaarheidsgebruiken uit voorchristelijke tijd.
De onderste foto: Een van de weinige behouden gebleven "melklokalen" In dergelijke ruimtes werd vroeger melk verstrekt en gedronken. Let ook op de zogenaamde "melkbuitentrap". De leerlingen liepen via deze trap met hun melk naar boven en terwijl ze de melktrap bestegen werden de "melkliederen" gezongen. Enkele jaren is er een boekje met een verzameling van deze liederen bij de uitgeverij "De Achterhook" in Eibergen verschenen.

vrijdag, mei 12, 2006

Tegen het wonder Tsjin it wûnder

Immers op grond daarvan dat Gods verstand niet valt te onderscheiden van Gods wil, hebben wij aangetoond dat wij, wanneer wij zeggen dat God iets wil, hetzelfde beweren als wanneer wij zeggen dat God ditzelfde begrijpt. Met dezelfde noodzakelijkheid dus waarmee uit de goddelijke natuur en volmaaktheid volgt dat God een of ander ding begrijpt zoals het is, volgt daaruit tevens dat God ditzelfde ding wil zoals het is.Daar echter niets op een andere wijze dan op grond van een goddelijk besluit noodzakelijkerwijs waar is, volgt hieruit ten duidelijkste dat de universele wetten van de natuur louter besluiten Gods zijn die uit de noodzakelijkheid en volmaaktheid van de goddelijke natuur volgen. Als er dus iets in de natuur zou gebeuren dat in strijd zou zijn met haar universele wetten, zou dit noodzakelijkerwijze ook in strijd zijn met het besluit en het verstand en de natuur van God. Of, nog anders gezegd, als iemand zou stellen dat God iets doet in strijd met de wetten van de natuur, zou hij tevens gedwongen worden te stellen dat God in strijd met zijn eigen natuur handelt en niets is ongerijmder dan dat……. Er gebeurt dus niets in de natuur wat met haar eigen universele wetten in strijd is.

Spinoza (1632-1677)

donderdag, mei 11, 2006

Romereis

Lieve mensen, het was een reis die wij als dierbare herinnering bij ons zullen dragen. Samen met een goede kennis uit de reiswereld, was ik in staat om de huisvrouwen een volledig verzorgde busreis van 5 dagen naar Rome aan te bieden à Є 999, 50 p.p. Door de lange heen- en terugreis konden wij helaas slechts één dag in Rome doorbrengen, maar daar hebben wij dan ook volop van genoten. Al bij het vertrek zat de stemming er goed in. De huisvrouwen hadden koffie en broodjes meegenomen voor onderweg en natuurlijk de zelfgebakken appeltaarten voor de heilige vader. Tijdens de reis door Duitsland en Zwitserland zong iedereen uit volle borst geestelijke liederen, mede om daardoor in de juiste stemming te komen. Toen wij Italië binnenreden dreigde even de vermoeidheid toe te slaan, maar na een bemoedigend woord van mijn kant lieten de dames zich niet kennen. Sommige gingen in hun enthousiasme zover, dat zelfs tijdens een sanitaire stop de liederen uit de toiletten klonken, dit tot grote verbazing van de plaatselijke Italianen, die zoveel religieuze passie niet verwacht hadden bij deze vrouwen uit het Noorden. Het aanbieden van de appeltaarten verliep niet helemaal zoals gepland, dit tot grote teleurstelling van sommige huisvrouwen, die echt verwacht hadden gezellig een uurtje samen met de heilige vader een kopje koffie te drinken en een stukje appeltaart te nuttigen. Eén huisvrouw sprak zelfs de verdenking uit, toen wij de taarten bij de Zwitserse garde moesten afgeven, dat de heilige vader die taarten misschien wel nooit zou zien, maar dat deze in de toch al ronde buiken van die Zwitsers zouden belanden. Ik heb echter gezegd: “ Heb geloof, goede huisvrouw, het komt wel goed, dit zijn brave katholieke kerels”. Daarna mochten de dames twee uur de stad bekijken. Ik heb ze gewaarschuwd, vooral samen te blijven, maar zoals u waarschijnlijk al gehoord hebt is één huisvrouw afgedwaald van kudde, gelukkig is ze nog net op tijd voor het vertrek teruggebracht. De terugreis verliep wat minder uitbundig dan de heenreis, maar ik kon aan de tevreden gezichtjes zien, dat ieder het toch wel echt fijn heeft had.

Pastoor te H.

Bedankt voor die appelkoek

Of......of


Een van de grote theologische vragen van de 21ste eeuw:
Schwarwalder Kirschtorte of appelgebak uit H.
Binnenkort verschijnt hierover een artikel van de pastoor te H., met de bedoeling om de onrust die onder de webloglezers ontstaan is weg te nemen. Waarschijnlijk zal ook Dr. Oetker proberen het probleem te behandelen, niet vanuit theologisch , maar vanuit wetenschappelijk standpunt.

woensdag, mei 10, 2006

Reen

Snûf de reenrook op, hjir ha wy beide leen,
deun by it giele nôt, deun by de himpen,
en op it himelglês ried de gouden ween.

Ik ha dy nedich, dû bist myn lêste treen,
ik bin as dizze himpen, rûch en rimpen,
mar dû bist sêft as simmerreen, simmerreen.

J.Kooistra

Vertaling:

Snuif de geur van regen, hier hebben wij beide gelegen,
vlak bij het gele graan, vlak bij de hennep,
en op het hemelglas reed de gouden wagen.

Ik heb je nodig, jij bent mijn laatste trein.
ik ben als dit hennepgras, ruig en ruw,
maar jij bent zacht als zomerregen, zomerregen

Wie is zij toch?


dinsdag, mei 09, 2006

Over huisvrouwen, appeltaarten en de heilige vader


Vorige week heeft de heilige vader een groep huisvrouwen uit H. ontvangen. Hij wilde hen persoonlijk bedanken voor al die heerlijke appeltaarten, die zij hem voortdurend toesturen. De groep huisvrouwen was per bus naar Rome gereisd en tijdens de lange tocht hebben zij spontaan geestelijke liederen gezongen onder leiding van de u wel bekende pastoor te H., die de hele reis georganiseerd had en als gids meeging. De ontvangst en de reis was een groot succes, het enige incident was dat een van de huisvrouwen zich van de groep afzonderde en op het Sint Pietersplein een zijstraatje met een trap inliep, waarna zij verdwaalde. Gelukkig werd zij na enkele uren teruggevonden door toevallig passerende Friezen, die de angstige huisvrouw weer bij de groep afleverden.(zie onderste foto)

maandag, mei 08, 2006

Uit de muur

Groep rendieren uit Canada kijkt door speciaal aangebrachte gaten in een muur. Er is namelijk geen nieuwsgieriger beest dan een rendier uit Canada. Dit in tegenstelling tot Finse rendieren, deze zijn vooral ondeugend.

De buren

De een: "Kijk bij de overburen krijgen ze nieuwe meubeltjes en zij heeft ook kleren gekocht, wat ontzettend tuttig. "
De ander: "Het wordt ook tijd dat wij stoelen krijgen met een fatsoenlijke rugleuning."

zondag, mei 07, 2006

Studentmössa Studentenpet


In de trant van Kant

Stuart Mill heeft gezegd dat als alle vochtige dingen koud waren en alle koude dingen vochtig, zodat het ene nooit zonder het andere voorkwam, wij waarschijnlijk zouden menen dat deze beide gesteldheden slechts één hoedanigheid waren. Indien onze wereld geheel bestond uit blauwe voorwerpen en blauw de enige kleur was die ons oog zag, zou het insgelijks buiengewoon moeilijk vallen een zuiver en klaar begrip te krijgen van wat blauw is. Evenals een hond gemakkelijker de lucht van het wild krijgt als dit zich beweegt en door zijn bewegingen het wolkje van zijn lucht verspreidt, zo vat ons begrip en ons verstand gemakkelijker het wisselvallige dan het bestendige. Zij die dicht bij een waterval wonen, horen het geruis ervan gewoonlijk niet, maar als de stroom ophoudt, horen zij wat men het minst zou kunnen denken, de stilte……… Daarom zegt Goethe op paradoxale wijze en in de trant van Kant dat de dingen door ons gemaakte onderscheidingen zijn.

José Ortega Y Gasset

Vappu (in Turku) en Helsinki




zaterdag, mei 06, 2006

Fleanfjild

Doarmer staat nu op het vliegveld van Helsinki. Hij neemt afscheid van de rendieren en beren.Helsinki is een erg leuke stad,waar men zich uitstekend kan vermaken.Het weer is nog steeds fantastisch en gisteren, tijdens een boottocht naar een eiland met grote vestingwerken, had Doarmer het idee, dat hij over de Middellandse zee voer, overal rotseilandjes, blauwe hemel, alleen de heilige vader ontbrak natuurlijk. Het was me het weekje wel, gelukkig kan Doarmer in de komende tijd weer bijkomen van alle inspanningen. Dat is toch wel het voordeel van onderw........

woensdag, mei 03, 2006

Hatanpaansairaalat

In de titel staat iets Fins. Doarmer heeft geen idee wat het betekent en het is wel grappig, dat je voortdurend heel vriendelijk wordt aangesproken en dat je dan helemaal niets begrijpt. Ook de opschriften bij gebouwen en in winkels, het zegt je allemaal niets. In Tampere is alles in het Fins, terwijl in Turku veel opschriften tweetalig waren. Doarmer dacht eerst, dat de teksten er in verkeerd gespeld Fries onder stonden, maar dat bleek Zweeds te zijn (for barn = foar bern). Het schijnt dat alle Finnen ook Zweeds leren.
Zoals al gezegd ligt Tampere op een rand tussen twee meren , het weer is prima, maar het grootste van de twee meren (Nasijarvi) is nog steeds voor het grootste gedeelte met ijs bedekt!Morgen vertrekt Doarmer naar Helsinki.

Doarmer

dinsdag, mei 02, 2006

Groeten uit Tampere

Momenteel zit Doarmer in Tampere, een stad gelegen op een rand tussen twee meren. Vappu (=Lentefeest) is duidelijk voorbij. In Turku werden vanochtend de laatste drankflessen van straat geveegd en hier in Tampere kun je al niet meer zien dat er een groot volksfeest geweest is. Je ziet werkelijk tijdens dat feest die rustige Finnen dronken over straat waggelen en tegen winkels plassen en overal liggen bierflesjes. Samen met zoon J. heeft Doarmer gisteren ook een beetje meegedaan, o.a. ook in een park boven op een heuvel gegeten en gedronken samen met duizenden Finnen, die allemaal zo'n witte pet op hadden. Volgens zoon J. krijgen ze de pet als ze eindexamen middelbare school gedaan hebben. Ze zullen dus wel gedacht hebben, dat Doarmer nooit een diploma heeft gehaald.Doarmer wilde ook nog tegen een winkel plassen als teken dat hij bereid is zich aan de plaatselijke cultuur aan te passen, maar dat is niet doorgegaan(jammer).
Merkwaardig was tijdens vappu, dat er ineens een stoet mensen voorbijkwam met rode vaandels, begeleid door de Internationale (1 mei!).
Ook nog sportief geweest,samen met zoon J. door de de Finse natuur gerend, berkenbossen, rotsen, rivieren, waterval, maar nog geen eland gezien. Vanavond en morgen Tampere verkennen.

Doarmer

maandag, mei 01, 2006

Uit Finland

Doarmer zit nu in de universiteit van Turku ( nog bekender dan de volksuniversiteit van Almelo), het weer is perfect, het is vandaag vappu (= Fins Lentefeest). De hele bevolking heeft een witte pet op en is stevig aan de drank, zo blij zijn ze, dat ze de winter overleefd hebben. Morgen ga ik naar het noorden naar Tampere en donderdag naar Helsinki.

Terveisin Suomesta (= Groeten uit Finland)

Doarmer