Eachweid Uitzicht

in

Thuis heeft Doarmer een schilderij hangen met de titel Flylân (Vlieland) en men ziet op dat schilderij inderdaad die kenmerkende hoge duin van dat eiland. Heel lang heeft Doarmer zich afgevraagd vanuit welke positie de schilderes dit werk gemaakt heeft. Vanaf het vasteland kan niet, want dan zie je Vlieland niet. Een paar jaar geleden echter fietste Doarmer aan de westkant van Skylge ( Terschelling ) over het griene strân ( groene strand) en zag hij het eiland Vlieland liggen en toen wist hij het.

Stavering Spelling

Soms komt Doarmer mensen tegen die vinden dat de spelling van het Nederlands onnodig ingewikkeld is, gewoon schrijven zoals je het uitspreekt, dus niet " het regent al dagen " maar " ut regunt al dagun ". Doarmer was een paar dagen op Terschelling/ Skylge en daar zag hij het in de praktijk. Het Fries op het eiland wordt geschreven zoals je het uitspreekt. Dus in het Fries schrijf je " oeral âld gers " op Terschelling schrijven ze " oerol ôd gês " en zo spreek je het inderdaad uit. In het Nederlands is dit overigens " overal oud gras".

De boarterstún De speeltuin

Doarmer hie ôfrûne wykein in famyljegearkomste mei bern en bernsbern en fansels moat er dan ek nei de boarterstún. Der binne ûnderwylst sân bernsbern en acht is ûnderweis. Twa hiene in soad wille tusken de ballen.

De kar De keuze

Das Man verbirgt sogar die von ihm vollzogene stillschweigende Entlastung von der ausdrücklichen Wahl dieser Möglichkeiten. Es bleibt unbestimmt, wer " eigentlich " wählt. Dieses wahllose Mitgenommenwerden von Niemand, wodurch sich das Dasein in die Uneigentlichkeit verstrickt, kann nur dergestalt rückgängig gemacht werden, daß sich das Dasein eigens aus der Verlorenheit in das Man zurückholt zu ihm selbst.

Heidegger

Bij zowel Heidegger als Sartre speelt de keuze een grote rol. Volgens Sartre heeft de mens altijd de keuze, als hij dit niet accepteert, is hij " te kwader trouw ". Heidegger zegt dat de mens verstrikt in " het Men "  de keuzes door dit Men laat nemen. Door bijvoorbeeld "Angst" kan de mens losgemaakt worden van dit Men, hij wordt " vereinzelt " zoals Heidegger dat zegt, in feite ziet hij dan dat hij alleen is en zijn eigen keuzes moet maken en leeft dan " eigentlich ". Je zou kunnen zeggen dat " de kameel " van Nietzsche, " te kwader trouw " van Sartre en " uneigentlich leben " van Heidegger erg op elkaar lijken.