Zittend in de stoomdouche, terwijl zweetdruppeltjes hun weg naar beneden zoeken en het warme licht als een goddelijke vlam op je neerkijkt, denk je bijna automatisch terug aan wat er in afgelopen week gebeurd is .Om te beginnen werd de hardloopgroep maandagavond uit een relatieve rust wakker geschud. Een half uur liep ik samen met J. Het eerste, wat ze altijd verontschuldigend tegen mij zegt is, dat ze rustig wil lopen, nou dat heb ik geweten. Gelukkig heeft ze een lange paardenstaart, waarmee je haar kunt afremmen. Toen kwam de rest van de groep erbij. M.Z. liep voor het eerst sinds tijden weer mee, nou dat heb ik geweten. Toen we na een uur en een kwartier de brug tussen Wierden en Almelo opliepen, was het alsof ik een alpentop beklom. M.Z. speelde natuurlijk de onschuld. Wat is dat toch met vrouwen, ik begrijp er niets van en eigenlijk wil ik dat ook niet! De dinsdag was interessant, veel geleerd over groepsgedrag. Ook de woensdag was , zoals al gezegd, boeiend, ook omdat ik met een openlijke machtsstrijd geconfronteerd werd. Zoiets maakt je hele dag goed. Ik weet nog niet of ik het spel meespeel of in de rol van toeschouwer ga zitten, je moet wel een waardige tegenstander hebben, anders is het niet leuk. Ik heb daar met B. over gesproken, hij begreep mijn dilemma. Woensdagavond was de rust gelukkig teruggekeerd in de hardloopgroep. Dat is mij veel waard, hardlopen is een sociaal gebeuren, alleen als het er op aankomt, in de wedstrijd, dan ga je tot het uiterste. Zo leef ik ook. Donderdag was rustig. Ik heb de hele avond wat voor de tv en “ achter” de computer gehangen, buiten was het kil en donker. Soms is nietsdoen heerlijk.En nu is het vrijdag en ik neem mijn stoomdouche (God bestaat). Maaike gaat dit weekend de nachtdienst in en ik ga zaterdagavond op bezoek bij mijn “ freonen yn it heitelan” .
1 opmerking:
Ja, groepsgedrag heeft zeker het kenmerk interessant te zijn. ;-)
Een reactie posten