Het betere boek

Vanavond heb ik een bijeenkomst gehad van de leesclub “Het betere boek” .Deze keer werd Harry Potter en de vuurbeker besproken, een interessant werk met wel vier werkelijksheidsniveau’s. Zoals gebruikelijk hebben de leden van de leesclub, I. en ik, eerst heerlijk gegeten in een restaurant in het dorp W. Begonnen werd met escargots, als hoofdgerecht hertenbiefstuk en als afsluiting was er een heerlijke Irish Coffee. De sfeer in het restaurant was intiem-warm, er brandde een haardvuur en buiten op het dorpsplein was alles winters. I. vertelde over haar jeugd, hoe zij als jong meisje reeds op 15-jarige leeftijd haar ouderlijk huis had verlaten om als lichtmatroos over de zeeën te zwerven, over de avonturen, die zij in verschillende havensteden had meegemaakt, vechtpartijen, berovingen , gevangenissen , ja niets was haar bespaard gebleven en hoe zij later als huurlinge in verschillende oorlogen had meegevochten en hoe zij uiteindelijk in de stad A. terecht is gekomen. En terwijl zij dit alles vertelde, werd ik gehypnotiseerd door het blauw van haar ogen ,ik had het gevoel, dat zij diep in mijn ziel keek en ik dacht, wat kan mij eigenlijk Harry Potter schelen, dat is literatuur, fictie, maar deze blauwe ogen en die blonde krulletjes, dat is de nooit te overtreffen werkelijkheid. Na de Irish Coffee bespraken wij Harry Potter en de vuurbeker, maar het meeste, wat er toen gezegd is, is volkomen langs mij heen gegaan, zozeer was ik nog in de ban van dat éne moment in dat restaurant in het dorp W. Het enige, wat ik mij nog herinner is dat het volgende boek Houden beren echt van honing? van Midas Dekkers wordt.