It is net sa, dat yn it libben net regelmjittich warskôgings jown wurde, as d’er swierrichheden driigje . Mar it is as mei it boerd , dat seit” tink derom, hjir hast fallend stiente”. Lju fiele harren dan in bytsje ûnnoflik, fiele machteleazens , feroarje kinne hja ommers neat. Wat besiket sa’n boerd dúdlik te meitsjen? Gea werom, hjir driget de dea, gea fierder, mar net eamelje ast in tsjokke stien op dy krijst. Kin dan jit eamele wurde? Yn in protte gefallen hat men gjin kar, it libben wurdt no ienris libbe. In soad kinne wy net regelje en eink hawwe wy allinnich ferlet fan lok. Ja , hjiroan moast ik hjoed tinke nei twa yngeande petearen.
4 opmerkingen:
It libben is koart, jins ein is ûnbekend, mar útsjen is kin gjin kwea
Wer is it kapke bleaun, Doarmer?
Net sa splintersykje,Sippe. Sjoch it grut.
Tige tank foar jimme wurden, benammen dy stikelige fan dy, Sippe.Ik sil it allegearre meinimme en tenei stribje nei perfeksje. Tutsje Tsjutske.
Een reactie posten