Beste anonymous, ik waag het er maar op. In nije dei: De nacht is foarby, de sinne is frij, omheech te gean Aanst wurdt it dei, de moarn is te nij, om stil te stean It libben wie wrang, it wachtsjen te lang. Mar 't nimt in kear Wês mar net bang, nea wer bang, it hoecht net mear
Der sil gjin dei begjinne, dat ik net by dy bin Gjin oerwurk foar ús rinne, sûnder sin.
Jou my dyn hân, jou my dyn hert Asto it doarst mei my Hjir is myn hân, hjir is myn hert 'k Jou myn bestean oan dy Lang wie it kâld en tsjuster, aanst komt de dei Fynt it ljocht syn wei, yn in nije dei
'k Kaam net út ‘e rie, it paad dat ik gie, it wie sûnder ein De tiid dy't der wie, it hert dat ik hie, it wie fersein 'k Ha my oan dy jûn, mysels yn dy fûn, 'k begjin op ‘e nij Leafde hat wûn, twa minsken bûn, mar fûgelfrij
Der sil gjin dei begjinne, dat ik net by dy bin Gjin oerwurk foar ús rinne, sûnder sin.
Lang wie it kâld en tsjuster, aanst komt de dei Fynt it ljocht syn wei, yn in nije dei
Het gaat steeds beter om de taal, waar ik niet voor geboren ben, te kunnen doorzien. Wat 'rest' zijn de onderstaande zinnen. Kan Doarmer of de Grapjas daar een vertaling van geven?: 'k Kaam net út ‘e rie, it paad dat ik gie, it wie sûnder ein De tiid dy't der wie, it hert dat ik hie, it wie fersein Lang wie it kâld en tsjuster, aanst komt de dei Fynt it ljocht syn wei, yn in nije dei
Lieve cursiste: " ik was besluiteloos, de weg die ik ging was zonder einde, de tijd, die er was, het hart, dat ik had, het was (al) beloofd. Lang was het koud en duister, straks komt de dag (en dan) vindt het licht zijn weg in een nieuwe dag."
Lieve Euridyce, ik denk dat Persephone dit zelf heeft geschilderd, zo was deze godin van de onderwereld onder de indruk van het snarenspel van Orpheus.
Corot- Orpheus leidt Euridyce uit de onderwereld
6 opmerkingen:
Zonder te citeren, maar hebt u, doarmer, ook het Orpheusthema gezien (gehoord) in In nije dei (Een nieuwe dag) van De Kast?
Beste anonymous, ik waag het er maar op. In nije dei:
De nacht is foarby, de sinne is frij, omheech te gean
Aanst wurdt it dei, de moarn is te nij, om stil te stean
It libben wie wrang, it wachtsjen te lang. Mar 't nimt in kear
Wês mar net bang, nea wer bang, it hoecht net mear
Der sil gjin dei begjinne, dat ik net by dy bin
Gjin oerwurk foar ús rinne, sûnder sin.
Jou my dyn hân, jou my dyn hert
Asto it doarst mei my Hjir is myn hân, hjir is myn hert
'k Jou myn bestean oan dy Lang wie it kâld en tsjuster, aanst komt de dei
Fynt it ljocht syn wei, yn in nije dei
'k Kaam net út ‘e rie, it paad dat ik gie, it wie sûnder ein
De tiid dy't der wie, it hert dat ik hie, it wie fersein
'k Ha my oan dy jûn, mysels yn dy fûn, 'k begjin op ‘e nij
Leafde hat wûn, twa minsken bûn, mar fûgelfrij
Der sil gjin dei begjinne, dat ik net by dy bin
Gjin oerwurk foar ús rinne, sûnder sin.
Lang wie it kâld en tsjuster, aanst komt de dei
Fynt it ljocht syn wei, yn in nije dei
Ja, klopt zo liep ik met Orpheus de V-tuin uit. Doarmer, wie heeft ons toen geschilderd?
Het gaat steeds beter om de taal, waar ik niet voor geboren ben, te kunnen doorzien. Wat 'rest' zijn de onderstaande zinnen. Kan Doarmer of de Grapjas daar een vertaling van geven?: 'k Kaam net út ‘e rie, it paad dat ik gie, it wie sûnder ein
De tiid dy't der wie, it hert dat ik hie, it wie fersein
Lang wie it kâld en tsjuster, aanst komt de dei
Fynt it ljocht syn wei, yn in nije dei
Lieve cursiste:
" ik was besluiteloos, de weg die ik ging was zonder einde, de tijd, die er was, het hart, dat ik had, het was (al) beloofd. Lang was het koud en duister, straks komt de dag (en dan) vindt het licht zijn weg in een nieuwe dag."
Lieve Euridyce, ik denk dat Persephone dit zelf heeft geschilderd, zo was deze godin van de onderwereld onder de indruk van het snarenspel van Orpheus.
Een reactie posten