Bezoek aan de siepelhof (deel 2)

Ik kijk nog steeds lichtelijk verbaasd door de spijlen van het sierhek naar de groene vlakte van kunstgras. Berend heeft mij intussen ook gezien en, met zijn armen zwaaiend, roept hij enthousiast, “Kom verder, het hek is open, je kunt de auto wel voor het huis neerzetten”en vervolgens rent hij op zijn gele klompen over het felle groen. Weer overvalt mij het gevoel van surrealisme, het is alsof ik op de bank lig bij de psychoanalyticus en dat deze mij nu de droom gaat uitleggen. Ik duw het hek open, stap in de auto en rij tot voor het immense bordes. Berend staat daar al, hij is een en al gastvrijheid en duidelijk apetrots. “Pamela is er niet, maar wat leuk, dat je er bent , ik zal je de siepelhof laten zien “.Hij pakt mijn jasje vast en samen lopen we via een marmerwitte trap over het bordes het huis binnen. Grote hal, beelden, nieuwe trappen, een serene rust, alleen onderbroken door het geluid van gele klompen. “Het heeft me een paar centen gekost, maar dan heb je ook wat en bovendien wat moet ik met al dat geld, die siepelrecepten zijn zo’n succes geworden , mijn bankrekening ontploft zowat. Pamela gaat elke week in Londen of Milaan winkelen, maar ook zij krijgt het niet op”. Het hele huis wordt mij getoond, vertrek na vertrek, overal een opgestapelde weelde. Na een half uur word ik een beetje duizelig, het is me gewoon teveel. Berend merkt het en zegt”zullen we in de bibliotheek een glaasje drinken, daar heb jij vast wel zin in “. Ik kan alleen maar berustend knikken. In de bibliotheek kijk ik mijn ogen uit. Langs de wanden allemaal boeken, mooi gebonden, wereldliteratuur, wat was er met Berend gebeurd? Berend ziet mijn verbazing en zegt lachend. “het zijn alleen de ruggen, er zitten geen boeken in, je dacht toch niet, dat ik dat zou willen lezen, nee hoor, een krantje kan nog, maar dit zou veel te ver gaan. Iemand heeft de titels uitgezocht.”Gerustgesteld ga ik in een leren zetel met grote oren zitten. In zoverre klopt de wereld dus nog. Mijn gastheer is weliswaar steenrijk geworden, maar leest nog steeds geen boeken. Berend trekt aan een koord en even later verschijnt een soort butler met een dienblad, maar daarover later meer.