Dat de wetten van de wiskunde ook wetten kunnen zijn voor de werkelijkheid, met andere woorden: dat de uitkomsten van de wiskunde bruikbaar zijn voor het begrijpen van de natuur, komt daardoor, zo oordeelt Kant, dat de vormen, d.w.z. van de aanschouwing, waarop de wiskunde zich opbouwt, met name: ruimte en tijd, ook de vormen, d.w.z. de a-priorische vooropstellingen zijn van alles, wat ons in de ervaring kan gegeven worden.
Alles wat geschiedt, alles wat ervaarbaar is, geschiedt in de tijd; alles wat bestaat, wat ervaarbaar is, heeft zijn plaats in de ruimte.
Wat wij 'werkelijkheid' noemen is in de grond niet anders dan een vorm van onze eigen innerlijkheid, een vorm van onze eigen (a-priorische) aanschouwing.
Niet alleen de vormen van de aanschouwing (ruimte en tijd) zijn vaststaande grootheden, geldend voor iedereen, ook de vormen van het verstand, de zogenaamde categorieën zijn noodzakelijke, de ervaring constituerende, opbouwende principes.
Uit de vormen van de a-priorische aanschouwing: ruimte en tijd en deze categorieën is alle waarachtige kennis in wezen opgebouwd.
H.G.WELLS: De tijd, als een immer vliedende stroom, draagt al haar zonen voort, zij geraken in vergetelheid gelijk een droom sterft zodra de ochtend gloort.
THOM YORKE: Ik leef niet, ik dood slechts de tijd.
ECKHART: Tijd is wat het licht er van weerhoudt ons te bereiken.
ANONIEM: De tijd is een middel waarmee de natuur voorkomt dat alles tegelijk gebeurt.
Alles wat geschiedt, alles wat ervaarbaar is, geschiedt in de tijd; alles wat bestaat, wat ervaarbaar is, heeft zijn plaats in de ruimte.
Wat wij 'werkelijkheid' noemen is in de grond niet anders dan een vorm van onze eigen innerlijkheid, een vorm van onze eigen (a-priorische) aanschouwing.
Niet alleen de vormen van de aanschouwing (ruimte en tijd) zijn vaststaande grootheden, geldend voor iedereen, ook de vormen van het verstand, de zogenaamde categorieën zijn noodzakelijke, de ervaring constituerende, opbouwende principes.
Uit de vormen van de a-priorische aanschouwing: ruimte en tijd en deze categorieën is alle waarachtige kennis in wezen opgebouwd.
H.G.WELLS: De tijd, als een immer vliedende stroom, draagt al haar zonen voort, zij geraken in vergetelheid gelijk een droom sterft zodra de ochtend gloort.
THOM YORKE: Ik leef niet, ik dood slechts de tijd.
ECKHART: Tijd is wat het licht er van weerhoudt ons te bereiken.
ANONIEM: De tijd is een middel waarmee de natuur voorkomt dat alles tegelijk gebeurt.
11 opmerkingen:
Volgens mij zit het heelal zo in elkaar: heel de ruimte-tijd is verdeeld in kubusjes met als zijde de Planck-lengte. Eén zo'n kubusje kan in een hogere energietoestand geraken.(een gekwantificeerde ruimte-tijd dus). Een golf is een verplaatsing van zo'n geëxciteerd kubusje. Verschillende kubusjes die zich naast elkaar bewegen met de zelfde snelheid zijn een deeltje. Elk voorwerp verbuigt de ruimte-tijd, de Planck-lengte verandert daar (voor de rest zie A.R.)
Wanneer der wetenschap weet wat der toekomst brengen gaat, dan kan der wetenschap niet verder gaan. Het is niet wetenschappelijk om vooruit te kijken!
(97-4535)
Mijn goede vader zou het nooit hebben goedgekeurd, wanneer zijn tijd gedood werd. Veel te tijdrovend, zou hij gezegd hebben.
(108-5336)
Beste heer Bommel,is de tijd doden hetzelfde als de tijd roven?
Zeer geleerde heer Prlwytzkofski,wat vindt Doarmer het een eer, dat iemand van uw wetenschappelijk formaat op deze weblog schrijft, hij hoopt, dat het niet bij deze bijdrage zal blijven
Beste anonymous, met het scheermes van Ockham in zijn hand, vindt Doarmer uw kubusoplossing zeer plausibel
Mijnheer Anonymous u praat over het 'niets'.
Het heelal is een enorm grote geit met veel tijd en ruimte.
mevrouw ham met k.o.c.k., u hebt gelijk.
Mijnheer Anonymous, duizend maal dank!
De ruimte is een noodwendige voorstelling a priori, die ten grondslag ligt aan alle uitwendige waarnemingen; want wij kunnen ons niet voorstellen dat er geen ruimte zou zijn , al kunnen wij ons wel indenken , dat er niets in die ruimte zou zijn.
Kant
Een reactie posten