dinsdag, april 11, 2006

It sil begjinne



1 opmerking:

Anoniem zei

Het is net alsof hij niet rent, maar vliegt en de
grond kust met een speciaal loopvlak, vluchtig,
zonder passie, maar wel teder. Zijn adem stuwt

hem als een menselijke raket door de ruimte,
waarbij het groene gras wel erg gemakkelijk
over zich laat lopen. De lucht kan slechts

wijken, valt dapper een paar longen binnen,
dringt er ook diep in door, maar wordt
uiteindelijk gewoon weggeblazen.

Onvermoeibaar, lijkt het wel, beweegt hij zich
voort binnen de grenzen van tijd en ruimte: een

pseudo-schaakstuk, ontsnapt en voor niemand
anders op de loop dan voor zichzelf