Wij hebben gezegd, dat de mens in zijn uiterlijkheid zich niet op zijn eigenlijke wezen bezint. Dit betekent, dat de gewone toestand van de mens die van het oneigenlijke zijn is. Daar staat tegenover het eigenlijke zijn, een zijnswijze die de mens ten koste van grote inspanning soms kan bereiken, doch die vele mensen nooit bereiken……Waar vinden wij die toegangsweg? In de angst. Angst en vrees zijn twee verschillende dingen. Vrees ondervinden wij steeds voor een bepaald iets, dat ons bedreigt. Voor de angst kan de mens geen bepaalde oorzaak aanwijzen. Hij ondervindt de angst plotseling: zij overvalt hem. De dingen in de wereld verliezen ineens hun belangrijkheid en hun zin. De mens ontdekt zijn volstrekte eenzaamheid, waarin hem de werkelijke wereld in al zijn zinloosheid openbaar wordt……. Het eigenlijke zijn is derhalve de erkenning van de tragiek van de mens. Geworpen in een vreemde en vijandige wereld, waarvan hij in de angst de zinloosheid doorschouwt……. Vergeten wij niet dat het oneigenlijke zijn het gewone zijn is: de gewone houding van de mens is een vluchthouding, een vlucht voor zichzelf.
Delfgaauw: Wat is existentialisme?
Delfgaauw: Wat is existentialisme?
3 opmerkingen:
Ontdek ik een tegenstrijdigheid? Ik lees: "Het eigenlijke zijn(....)die de mens ten koste van grote inspanning soms kan bereiken, doch die vele mensen nooit bereiken……" en later "Hij ondervindt de angst plotseling: zij overvalt hem."(wat leuk: de mens is dus een hij en de angst een zij; maar dat terzijde).
Moet ik het zo interpreteren: zij, de angst, overvalt je en dan kost het de mens nog heeeel veel moeite mens om zijn eigenlijke zijn te ontmoeten? In dat geval begin ik er niet aan.
Maar ik dacht eerder: dat door de ontmoeting met stiefmoeder angst het eigenlijk zijn vanzelf meekwam.
Maar dan zit ik weer met het stukje dat het zoveel moeite kost het eigenlijke zijn te bereiken....
Ik kom er niet uit...
Wie durft?
(Weest niet bevreesd....)
Lieve (boze??) stiefmoeder. U heeft gelijk, hierin zit een tegenspraak. Misschien bedoelt Heidegger, dat sommige mensen zo "afgestompt" zijn, dat de "angst" hen nooit overvalt.Het blijft bij de "vrees": hoe zit het met mijn levensloopregeling?Hij noemt de angst ook de toegangsweg, misschien is het voor velen zelfs moeilijk om in zo'n angsttoestand het werkelijke zijn te ontdekken, omdat zij er niet open voorstaan. Maar Doarmer vindt dat ook een bezwaar in het denken van Heidegger, die angst.
Allez zeg,
ik snap er nie veel van zunne, maar Angst is eene zij, zunne. Als Moeders de vrouw me opwacht na het cafeejke...met dun roller, tja, dan weet ge wel wa angst is he. Vrouwelijk angst denk ik zo, en ik drink niej zoveel zunne. Een paar Leffekes maar. Ja Die Hei Degger is vast een Vlaming met een grote sterke vrouw....denk iek zo, zunne.
Een reactie posten