Wie de hoogste bergen beklimt, lacht over alle treuer-spel en treur-ernst. Onbekommerd, spotziek, gewelddadig – zo wil de wijsheid ons: zij is een vrouw en bemint enkel een krijgsman. ………Wat hebben wij gemeen met de rozenknop, welke siddert , omdat haar een droppel dauw op het lijf ligt? Het is waar: wij houden van het leven, niet omdat wij aan het leven, maar omdat wij aan het liefhebben gewend zijn. Er is altijd iets van waanzin in de liefde .Er is echter ook altijd wat verstand in de waanzin. En ook mij, die het leven welgezind is, dunken vlinders en zeepbellen en wat onder mensen op hen gelijkt, het meeste van geluk te weten. Deze lichte, verdwaasde, sierlijke, beweeglijke zieltjes te zien fladderen – dat vervoert Zarathustra tot tranen en liederen. Ik zou alleen aan een God geloven, die te dansen verstond……….Niet door toorn, doch door lachen doodt men. Op, laat ons de geest der zwaarte doden! Ik heb lopen geleerd: sindsdien laat ik mij draven. Ik heb vliegen geleerd: sindsdien wil ik niet meer geduwd worden om van mijn plaats te komen.
Friedrich Nietzsche: Also sprach Zarathustra
2 opmerkingen:
Kan dit stuk in het Fries of in het Duits vertaald worden, want ik snap er zo geen hol van?!
Beste Fries (tijdelijk onder Duits bestuur)Doarmer heeft dit wel eens in het Fries gelezen, maar toen raakte hij helemaal in verwarring. Het Nederlands is ook helemaal niet moeilijk, probeer de tekst gewoon hardop te lezen, dan wordt het vanzelf duidelijk. En is het leven niet een dansende vlinder? Laat de zwaarte vallen.
Een reactie posten