Een stad

Binnenkort bezoekt Doarmer deze stad in gezelschap van een aantal mensen uit het onderw. Het feit, dat de stad aan het water ligt, spreekt Doarmer als vishandelaar enorm aan. De onderw. mensen komen uit heel Europa en Doarmer vraagt zich wel af, of hij als visboer in zo'n groep past. Hij heeft al een aantal zinnetjes geoefend, zodat hij in elk geval wat kan meepraten. Dit zijn de zinnetjes:

De leerling staat altijd centraal.

Het blijft boeiend, want je werkt met mensen.

Het gaat om leren leren.

Ik maak mij zorgen over de toekomst van het onderw.

Het kind mag niet de dupe worden.

Voor mij is het geld niet het belangrijkste.

Vooral met die laatste zin heeft Doarmer als visboer wel wat moeite, maar hij heeft gehoord, dat onderw. mensen dit graag horen, omdat ze net als middeleeuwse monniken de gelofte van armoede afgelegd hebben. Jullie horen er meer van.