prachtig schilderij, qua vorm en inhoud, dat zult u grote doarmer wel begrijpen. Toch wil ik dat graag adstrueren middels twee gedichten:
DE JONGE SATER
In 't avonduur zoekt zich in het koele bos. De jonge halfgod, naakt en onbespied Een plek, waar hij zich uitstrekt in het mos. En dwaze blijdschap overstelpt hem later, wanneer hij nimf en faun verzameld ziet. Bij het blank gefluit op 't afgesneden riet, Dat hij zich koos die morgen aan het water.
Hij speelt; maar onder't borstelig haar der ogen ontvonkt een gloed, wanneer het nimfental, Schuimblank, als zo de waterval onttogen, Zich steeds vermeerdert, door het klaar geluid gelokt, dat soms verdroeft tot weker schal. Hij speelt; de rosse wimpers splijten smal, De vingers trillen aan de dunne fluit.Daar knapt opeens het speeltuig in zijn handen! Een schaterlach, zozeer in 't woud geducht, Berst uit zijn ruige mond, waarin de tanden als van een roofdier staan: ivoor en lauw. En nimf en faun stort neer in wilde vlucht! Hij, een wijl verdwaasd, staat stil en snuift de lucht. En hoort terzij het lachen van een vrouw.
Zijn ogen spalken wijd, zijn boksbaard trilt, En met een sprong in 't dichte struweel verdwenen, Stoot hij een kreet uit, zo, dat de echo gilt, En nog eens gilt. Hij vlucht in dolle schrik En brult in 't gaan om dat ontzettende ene. -Maar eindlijk 't brullen moe slaat hij aan 't wenen En breekt zijn angst in kinderlijk gesnik.
J.J. de Stoppelaar geb. 1884
ATHENE, 450 v. Chr.
Het mengvat heb ik met veel plezier beschilderd De nimf die telkens voor een sater vlucht kreeg het profiel van Eirene en in de sater herkent men mij, en lacht.
Waarde Zeno, hartelijk dank voor uw bijdrage. De sater komt zo echt tot leven. Doarmer moet in dit verband ook denken aan de uitspraak van die bekende Amerikaanse president: "Ich bin ein Sater".
Zeno, Zena richt aan U deze vraag nav het gedicht van Stoppelaar: Waarom brak de fluit en 'stierf' de muziek terwijl Sater en de nimf elkaar gingen ontmoeten? Nu vluchtten beiden. Horen oorlog en vrede niet bij elkaar zonder die mengbeker met Spa. Verbonden door 'muziek'?
Beste Z., dat is een heel mooi gedicht . De dichter Paul Mokveld heeft ook zeer fraaie foto's gemaakt, die Doarmer wel graag op zijn weblog zou willen publiceren, maar of Het Orgaan het goedkeurt?
Zeno, is het gedicht, genaamd 'Satyr' en niet van uw hand, het antwoord op mijn vraag? Behalve misschien de eerste strofe glijden de andere geciteerde woorden langs me heen. 'Raken' me niet, terwijl u me toch aanspreekt met 'lieve Zena' en ik wat ging verwachten.
De sater heeft drinken voor zijn nimf meegenomen
11 opmerkingen:
Evenals de oogst is ook dit schilderij van Bouguereau
Mooie aarden drinkbeker!
Ja met Spa bosvruchten light erin!
prachtig schilderij, qua vorm en inhoud, dat zult u grote doarmer wel begrijpen. Toch wil ik dat graag adstrueren middels twee gedichten:
DE JONGE SATER
In 't avonduur zoekt zich in het koele bos.
De jonge halfgod, naakt en onbespied
Een plek, waar hij zich uitstrekt in het mos.
En dwaze blijdschap overstelpt hem later, wanneer hij nimf en faun verzameld ziet.
Bij het blank gefluit op 't afgesneden riet,
Dat hij zich koos die morgen aan het water.
Hij speelt; maar onder't borstelig haar der ogen ontvonkt een gloed, wanneer het nimfental,
Schuimblank, als zo de waterval onttogen,
Zich steeds vermeerdert, door het klaar geluid gelokt, dat soms verdroeft tot weker schal.
Hij speelt; de rosse wimpers splijten smal,
De vingers trillen aan de dunne fluit.Daar knapt opeens het speeltuig in zijn handen!
Een schaterlach, zozeer in 't woud geducht,
Berst uit zijn ruige mond, waarin de tanden als van een roofdier staan: ivoor en lauw.
En nimf en faun stort neer in wilde vlucht!
Hij, een wijl verdwaasd, staat stil en snuift de lucht.
En hoort terzij het lachen van een vrouw.
Zijn ogen spalken wijd, zijn boksbaard trilt,
En met een sprong in 't dichte struweel verdwenen,
Stoot hij een kreet uit, zo, dat de echo gilt,
En nog eens gilt. Hij vlucht in dolle schrik
En brult in 't gaan om dat ontzettende ene.
-Maar eindlijk 't brullen moe slaat hij aan 't wenen
En breekt zijn angst in kinderlijk gesnik.
J.J. de Stoppelaar geb. 1884
ATHENE, 450 v. Chr.
Het mengvat
heb ik met veel plezier beschilderd
De nimf
die telkens voor een sater vlucht
kreeg het profiel van Eirene
en in de sater
herkent men mij,
en lacht.
Waarde Zeno, hartelijk dank voor uw bijdrage. De sater komt zo echt tot leven. Doarmer moet in dit verband ook denken aan de uitspraak van die bekende Amerikaanse president: "Ich bin ein Sater".
Voor u heer doarmer:
hûnen dy’t troch de stôk fan de tiid
werom it hok yndreaun wurde
thús miskien in finger rinne litte
oer in piano
oer in gitaar
Rju eale (=waarde)Zeno, yn it Frysk!
Babbelegûchjes bargebiten, ferdivedaasje famke noflik, tútsje,njonkelytsen smûk fereale jûnpizelje mem earrebarre, fertutearzje krûpelhintsje.
Zeno, Zena richt aan U deze vraag nav het gedicht van Stoppelaar: Waarom brak de fluit en 'stierf' de muziek terwijl Sater en de nimf elkaar gingen ontmoeten? Nu vluchtten beiden.
Horen oorlog en vrede niet bij elkaar zonder die mengbeker met Spa. Verbonden door 'muziek'?
lieve zena,
Satyr
hij heeft de benen niet genomen
een satyr gaat zijn eigen gang
een pad licht altijd voor hem op
al wordt hij hier in steen gehouden
ik weet niet van zijn woudse wegen
en graag was ik van hem geschrokken
zijn bokkepoten hier gebeiteld
ik zou ze harig willen zien
Beste Z., dat is een heel mooi gedicht . De dichter Paul Mokveld heeft ook zeer fraaie foto's gemaakt, die Doarmer wel graag op zijn weblog zou willen publiceren, maar of Het Orgaan het goedkeurt?
Zeno, is het gedicht, genaamd 'Satyr' en niet van uw hand, het antwoord op mijn vraag? Behalve misschien de eerste strofe glijden de andere geciteerde woorden langs me heen. 'Raken' me niet, terwijl u me toch aanspreekt met 'lieve Zena' en ik wat ging verwachten.
Een reactie posten