Overpeinzing Oertinking

In de teleologie (Grieks telos = doel en logos = leer) gaat men ervan uit dat alles op een doel gericht is. Bijvoorbeeld de “schepping “ met alles erop en eraan is er met een bepaalde bedoeling, er is a.h.w. van te voren over nagedacht en het gaat ergens naar toe. Er bestaat een of ander sturend kosmisch principe. Er zijn ook opvattingen, die niet-teleogisch zijn, bijvoorbeeld de evolutietheorie. Er hadden onder iets andere omstandigheden ook andere wezens kunnen ontstaan, en eigenlijk is de wereld die wij kennen “toevallig”. Plan of toeval dus.
Doarmer gelooft niet in deze tegenstelling, want hij verkeert in een wereld, waarin deze filosofische tegenstelling volkomen opgeheven is, er bestaan weliswaar plannen, er zijn bedoelingen, maar alles wat er gebeurt is meestal puur toeval en soms is net als in de evolutie de struggle for life bepalend. Doarmer vraagt zich nu ook af, of dat met de schepping niet precies zo gegaan is. Er was oorspronkelijk een bedoeling, misschien wel een leuke vuurwerkknal bij de big bang, maar het proces is compleet uit de hand gelopen en in het toppunt van verwarring is zelfs leven ontstaan. Men zou zich ook meer moeten richten op de vraag, wat is de oorspronkelijke bedoeling geweest van het ontstaan van alles en misschien blijkt wel, dat het bijproduct veel interessanter is! Ook dat laatste ondervindt Doarmer dagelijks.