Een OOA in opleiding tijdens snuffelstageSoms hoor je verhalen, waarvan je denkt, dat kan gewoon niet waar zijn. De ervaring heeft Doarmer echter geleerd, dat de werkelijkheid meestal nog gekker is. Zo hoorde hij vandaag, dat er ergens in Nederland een onderw. instelling is, die een OOA in dienst heeft genomen, een onderw. ondersteunende aap. Ja, het is niet eens meer nodig, dat men in het onderw. de competentie “rechtop lopen” heeft. De primaat schijnt redelijk te functioneren en het management heeft dan ook plannen om het niet bij deze éne aap te laten, hoewel het volgens de directeur wel nodig is, “ dat er een stevig stukje scholing op gezet wordt”. Een sterk punt van de aap is volgens hem de non-verbale benadering van de leerling, dit in tegenstelling tot de menselijke docent, die de neiging heeft de leerling met woorden te bestoken en hiermee het zelfstandig leren in de weg staat. Ook in de docentenkamer heeft de OOA zijn plaatsje inmiddels gevonden, meestal zit hij op een speciaal voor hem aangebrachte tak, vlakbij de telefoon. In het begin werd hij door de collega’s genegeerd, echter alleen maar omdat ze dachten , dat hij een nieuw lid van het management was. Zo zie je weer, je moet niet altijd op het uiterlijk afgaan!
2 opmerkingen:
Oh ja, ik ken zo'n OOA.
1975
Ik was 19.
Werkte met een groep studenten voor de Bouworde in Betekom,Belgie. We moesten van een kot, een onderdak maken voor thuislozen.
Er zat er al één: roodharige Eddy. Hij schilderde: het ene paradijs na het andere.Terwijl wij schoonmaakten, stoepjes aanlegden, muren neerhaalden.
's Avonds, als we buiten kookten, kwam hij bij ons zitten met zijn twee huisdieren. Een boa-constrictor en een meerkat.
En het gekke is, juist het non-verbale dat die beide dieren uitstralen, trok me.
De Boa was toe aan een nieuwe uitdaging en kronkelende zowaar langs mijn arm omhoog. De meerkat kwam op mijn blote benen en begon met het vlooien op mijn huid en haren.
Helemaal vol vertrouwen ging ik dan de volgende dag zelfstandig specie maken en maakte een stoepje om het huis. Dat stoepje is er nu nog.
Het is die, van de boa, de meerkat en de thuisloze geleerde, zelfstandigheid die me nu in de Tweede Fase zo van pas komt.
Dus wens ik de directie met deze inzet van non-verbale OOA's en BOA's veel geluk toe in het behalen van hun doel: nl.de verzelfstandiging van alle betrokken leden in de vernieuwde Tweede Fase.
Lieve econ-ooa,als Doarmer dit leest is hij gewoon jaloers op die boa en die meerkat.Maar Doarmer denkt inderdaad ook, dat die apen nog maar het begin zijn. Waarom zou je je beperken tot de primaten, er zijn ook andere dieren zeer geschikt voor het onderw. Schildpadden bijv,ze kunnen tegen een stootje en ze stralen een zekere rust uit.Uiteindelijk moeten zelfs goudvissen in staat zijn de leerprocessen te begeleiden.
Een reactie posten