Ik schrijf omdat ik wil schrijven
dat ik gelukkig ben.
Op een dag zal het zover zijn
en zal ik schrijven –
met mijn tong tussen het puntje van mijn tanden,
en met rode oren en rode wangen:
ik ben gelukkig.
Als ik daarna ooit nog twijfel
en meen dat ik verdrietig ben of de wanhoop nabij
of zelfs reddeloos verloren,
kan ik altijd opzoeken wat ik werkelijk ben:
gelukkig.
T.Tellegen
2 opmerkingen:
Doarmer, wil je dit gedicht van Tellegen binnen bereik houden? Voor als je straks niet meer weet waar 'het' is.
Lieve Nynke, wat zorgzaam vam jou!
Een reactie posten