zondag, november 12, 2006

Sneontemoarn


Enkele impressies van de stad A. op de zaterdagochtend na het grote weblogfeest.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Tja,


das eventjes wat anders...maar twas wel weer een schoon feest,zunne. Als ik goe kijk zie ik daar nog een lege Duvel-fles liggen...van mijne meneer Pastoor.

Anoniem zei

Ik zie geen Duvel liggen. De Duvel is ook helemaal niet uit de fles geweest. De pastoor was er wel. Hij droeg een mooi masker met twee markant uitstekende hoorntjes. Heel schattig; ik herkende em bijna niet. Hij zei nog dat het leven één droom is. Ik vroeg of die droom gold voor zijn gemaskerde leven of voor zijn leven als pastoor op de kansel te H. Zijn antwoord verstierf in de plotselinge, overweldigende, herrezen verschijning van I. die zich tegenwoordig D. laat noemen.

Anoniem zei

Beste engel, de pastoor een duveltje! Dat kan toch niet en Doarmer denkt ook, dat de pastoor het leven niet als een droom beschouwt, daarvoor is hij veel te praktisch bezig met acties en zo. Voor Doarmer is het leven een droom, soms een mooie en soms een harde droom, maar als het leven geen droom is, wat zou het dan zijn?

Anoniem zei

Beste Doarmer, onze pastoor een duvel? Dat kan toch niet. Die zat in de fles! En kwam er niet uit!
Bovendien: ik ken zoveel dieren met markant uitstekende hoorns. Allerlei soorten herten, koeien, stieren, elanden teveel om op te noemen. Welk beest hij verbeeldde met zijn masker, weet ik niet.
Maar hij deed zo ontspannen vanachter dat masker. In cognito leek voor hem het leven een droom.

Anoniem zei

Dat masker was het masker van een Geitebok.