Zoals u misschien wel weet, is Doarmer al sinds jaar en dag lid van een wandelclub en afgelopen zaterdag was het weer zover. De opdracht was deze keer een tocht in de buurt van de stad O., 47 km met zware bepakking in zeer heuvelachtig terrein. De groep bestond uit vijf personen, een kaartlezeres en tevens eiervrouw , twee brandweerlieden , een schillenboerin en Doarmer de visboer. ’s Ochtends om half zes verzamelde de groep zich voor het station van O, er stond een stormachtige wind en een striemende regen deed een vergeefse poging de straten van de stad O. van hun zonden te reinigen. Het was bijna uitgestorven bij het station, alleen voor de vervallen loodsen stonden een paar zware shag rokende Bulgaarse vrouwenhandelaren met hun totaal natgeregende koopwaar. De tocht begon al moeizaam, bij het beklimmen van de eerste hoogte werd de groep tot driemaal toe teruggeworpen door de wind en de allesverwoestende waterstromen die zich naar beneden stortten. Pas nadat de brandweerlieden een provisorische brug hadden geslagen, lukte het de top te bereiken. Eigenlijk ging het zo urenlang, verbeten en zwijgend worstelde de groep zich door een weerbarstig landschap, geteisterd door de elementen. Af en toe had men een lichte wanhoop in de ogen van de reisgenoten kunnen zien, maar nooit leidde dit ertoe dat men opgaf. Een licht zuchten, meer niet. Toen men eindelijk tegen de avond terugkeerde in de stad O. , de handelaren en hun verkleumde koopwaar stonden er nog steeds, nam de groep zwijgend afscheid van elkaar en ieder verdween met de kraag omhoog in de donkere straten van O. Er hoefde ook niets gezegd te worden, men wist wat de ander had meegemaakt. Het was een medelijden in de waarste zin van het woord.
5 opmerkingen:
Antonio Machado: Caminante
Caminante son tus huellas
el camino y nada más
caminante no hay camino
se hace camino al andar.
Al andar se hace camino
y al volver la vista atrás
se ve la senda que nunca
se ha de volver a pisar.
Caminante no hay camino
sino estelas en el mar.
(vertaling)
Wandelaar, je sporen
zijn de weg, en zij alleen;
wandelaar, er is geen weg,
de weg ontstaat in het gaan.
Gaandeweg ontstaat de weg,
en als je omkijkt
zie je de baan die nooit meer betreden zal worden.
Wandelaar, er is geen weg,
slechts een kielzog in de zee.
Dr.Oetker, na de tweede hoogte kwamen wij een groep van 300 man tegen, die het volgende tegen ons zei:
O xein', angellein Lakedaimoniois hoti täde
keimetha tois keinon rhämasi peithomenoi.
Doarmer antwoordde toen: " Kop op jongens, nog even volhouden."
"Wanderer, kommst du nach Spa..."
Henk Raaff: Sonnet voor de droeve reiziger
Hoe zelden is het dat het leven zin heeft
Van vreugd in dit verband maar niet te spreken:
Reeds kondigt ouderdom zich aan met veel gebreken,
Terwijl de jeugd nog nauw'lijks is doorleefd.
Dat zal, voor wie naar ijdel pralen streeft
Of denkt dat hij het handig heeft bekeken,
Een domper zijn. En wijl hij zich bezeken
Voelt denkt hij dat niemand om hem geeft.
Welaan, voor zulken is het goed te weten
Dat bij de queste door het smal bestaan,
Een voetreis hem de treurnis van het gaan
Alsook de ergste smarten doet vergeten.
Hij gorde snel de wandelschoenen aan
En ga de weg die hem is toegemeten.
Dr.Oetker, d'er is opskuor oer de nije film oer dy fjildslach
Een reactie posten