Ik ben een tuinman, niets dan datmet aarde en met mest bespat
ik buig mij neer, ik richt mij op
ik klem de schoffel en de schop.
Ik wied, ik volg de diepste wet
als ik de naakte zaailing zet
ik richt mij op, ik buig mij neer
een tuinman ben ik en niets meer.
Ga ik met donker stram naar huis
de pijn spaart schouderblad noch kruis
ik waak nog altijd als ik rusten mag
mijn land, mijn land: het is kort dag.
Delft straks uw spa voor mij de wig
vergeet waar ik geborgen lig
voorbij mijn moeite nood en pijn
moet er een tuin van sterren zijn.
Ida Gerhardt
5 opmerkingen:
Geschreven na haar prachtige vertaling van Vergilius' Georgica, op zich een meesterwerk. Zij gaf dit gedicht dan ook als ondertitel mee: Labor improbus.
Lente, rond mijn huis staan de velden blank,
alleen zwermen meeuwen zie ik dagelijks;
het bloesempad is voor gasten niet geveegd,
u bent de eerste die mijn poort door komt.
Het voedsel is eenvoudig hier op het land,
mijn wijn is niet van fijne kwaliteit,
maar sta me toe dat ik mijn oude buurman
roep over de heg, om de laatste fles te delen
Beste bd, is dit een Nederlandse vertaling van een gedicht van de 8e eeuwse Chinese dichter Du Fu?
Dr.Oetker, "labor improbus" betekent dat "noeste arbeid" en heeft "improbus" ook nog een andere betekenis?
De woorden Labor improbus, door Gerhardt vertaald als 'koppig werk', ontleende zij aan een passage uit de Georgica waarin wordt verteld dat Jupiter een einde maakte aande paradijselijke gouden tijd en dat de mensen voortaan moesten zwoegen voor hun dagelijks brood: labor omnia vicit improbus. Over de interpretatie van deze woorden buitelen classici over elkaar, maar Gerhardt's vertaling (sterker dan alles was koppig werk) past niet zozeer goed bij Vergilius' werk, maar zeker bij haar.
Een reactie posten