dinsdag, april 17, 2007

De neilen De nagels

Românse

Earne út de donkerste oarden fan it hert
rint in rivier troch bergen fan lijen en deade woastenijen,
mar fierderop, by de wetterfallen,
waachst it libben al lâns de iggen,
en út de ynstinkten fan miljoenen jierren
en de begearten fan de wyldernis
wurde de tearste langstmen wekker,
oant hja de beammen en bisten omearmje as bruorren en susters;
de driften, dy't har neilen útsloegen as panterklauwen,
de tûke jagers yn rôfdierhûden, mei de álsjende eagen fan de nacht,
hja lizze ferdodde del ûnder griene skimeringen en gouden glinsters,
it weveljend blêdte fan de moarn;
en dêr't in sigen wyndert troch it hout en 't gers beämmet,
sykhellet de stilte dryst op it spoar fan har printen,
want de dei ûntweitset oer de steppen fan de geast.

Indian Summer

De jûn,
In readhûd,
Sit foar de wigwam fan de nacht te smoken,
En rikket de prairy en bosken fol skimer.
Dan nimt er syn rûnstjûnige kano,
De moanne,
En set koerts oer de grutte stjerrestream
Nei de blinkende mar fan de moarn,
Dêr’t de himel syn frede yn spegelt.

Sjoerd Spanninga

1 opmerking:

Anoniem zei

Oersetting:

Romance
Ergens uit de donkerste oorden van het hart
loopt een rivier door bergen van lijden en dode woestenijen,
maar verderop, bij de watervallen
groeit het leven al langs de randen,
en uit de instincten van miljoenen jaren
en de begeerten van de wildernis
worden de tederste verlangens wakker,
tot zij de bomen en beesten omarmen als broers en zusters;
de driften, die hun nagels uitsloegen als panterklauwen
de bedreven jagers in roofdierhuiden, met de alziende ogen van de nacht,
zij liggen dommelend neder onder de groene schemeringen en gouden glinsteringen,
het wiegelende gebladerte van de ochtend;
en waar een luchtstroom door het hout trekt en het gras belucht,
haalt de stilte driest adem op het spoor van hun afdrukken,
want de dag ontwaakt over de steppen van de geest.

Indian Summer
De avond,
Een roodhuid,
Zit voor de wigwam van de nacht te roken
En vult de prairie en bossen vol schemer.
Dan neemt hij zijn kano met ronde steven,
De maan,
En zet koers over de grote sterrenstroom
Naar het blinkende meer van de ochtend,
Waarin de hemel zijn vrede spiegelt