Citeren is op deze weblog al eens onderwerp van discussie geweest. De standpunten erover liepen zeer uiteen, van “je moet eigenlijk nooit citeren” tot “alles wat je zegt is door iemand anders ook al eens beweerd”. Hoe dan ook citeren is een keuze en de vraag is over wie het meer zegt , over degene, die citeert of over degene, die geciteerd wordt. Neem bijvoorbeeld de door Doarmer vaak aangehaalde Nietzsche, waarschijnlijk is zijn uitspraak Du gehst zu Frauen? Vergiss die Peitsche nicht! (= je gaat naar vrouwen, vergeet de zweep niet) het meest geciteerd. De mensen , die dit doen willen hiermee de filosoof in een bepaald daglicht zetten, over de vele andere dingen van Nietzsche hoor je ze nooit. Ander voorbeeld. De grote middeleeuwse filosoof en theoloog Thomas van Aquino is heilig verklaard en in de 19e eeuw (de eeuw van Nietzsche) is zijn filosofie als officiële filosofie van de katholieke kerk geaccepteerd. Hier volgen twee uitspraken van hem:
Opdat de heiligen hun gelukzaligheid en de genade van God overvloediger zullen genieten, mogen ze de straf van de ongelukkige verdoemden in de hel zien.
Als vervalsers en boosdoeners ter dood worden gebracht door de wereldlijke macht, dan is er nog veel meer reden om iemand die veroordeeld is wegens ketterij te excommuniceren en zelfs ter dood te brengen.
Dezelfde Aquino beweert aan de andere kant:
Opdat de heiligen hun gelukzaligheid en de genade van God overvloediger zullen genieten, mogen ze de straf van de ongelukkige verdoemden in de hel zien.
Als vervalsers en boosdoeners ter dood worden gebracht door de wereldlijke macht, dan is er nog veel meer reden om iemand die veroordeeld is wegens ketterij te excommuniceren en zelfs ter dood te brengen.
Dezelfde Aquino beweert aan de andere kant:
Een mens heeft een vrije keuze naar de mate waarin hij handelt volgens de rede.
Zo ziet u maar , “de rede” is een flexibel begrip.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten