Kjel wurde Schrikken

Een Italiaanse edelman zei eens in mijn aanwezigheid ten nadele van zijn vaderland dat Italianen zo scherpzinnig waren en zo’n levendige verbeelding hadden dat ze de gevaren en rampen waarmee ze geconfronteerd konden worden zo lang voorzagen, dat niemand ervan op moest kijken dat ze in de oorlog zo vaak, zelfs al voor ze het gevaar onderkend hadden, een veilig heenkomen zochten; dat wij Fransen en Spanjaarden, die niet zo fijnbesnaard waren, onze nek verder uitstaken, en dat wij het gevaar met eigen ogen moesten zien en met onze handen aanraken eer de schrik ons om het hart sloeg, maar dat ook wij dan de plaat poetsten; terwijl de grovere en lompere Duitsers en Zwitsers, zelfs als ze er geducht van langs kregen, nauwelijks voldoende benul hadden om de zaak eens van de andere kant te bekijken.

Michel de Montaigne