Mimerjend yn’e lije simmerrein harket er nei it sêftdrôvige liet fan’e wite tútfûgel op syn skouder, dy’t thúskommen sjongt fan in weiwurden leafde en dêrnei syn wjukken gearteart , biidzjend.
2 opmerkingen:
Anoniem
zei
Oersetting: Mijmerend in de lauwe zomerregen luistert hij naar het zacht-droevige lied van de witte kusvogel op zijn schouder, die thuisgekomen zingt van een verloren liefde en daarna zijn vleugels samenvouwt, wachtend.
2 opmerkingen:
Oersetting:
Mijmerend in de lauwe zomerregen
luistert hij naar het zacht-droevige lied
van de witte kusvogel op zijn schouder,
die thuisgekomen zingt van een
verloren liefde
en daarna zijn vleugels samenvouwt,
wachtend.
De tútfûgel is wer útflein!
Een reactie posten