Straks is het zover. Om 19.00 uur start de 10 km van W. Vier rondjes door het dorp en door een welhaast uitzinnige menigte. Maandenlang heeft Doarmer zich in eenzaamheid hierop voorbereid, levend als een monnik, afziend van alle genoegens des levens. Critici zullen meteen zeggen, wat voor zin heeft dit alles? Waarschijnlijk geen enkele, maar, broeders en zusters, geldt dat niet voor veel dingen die wij doen? Waarom zou iets een bedoeling moeten hebben, weten wij dan zo precies waarom wij hier op aarde zijn? Doarmer kent mensen die de hele dag rondlopen met afvinkformulieren en gemiddelden uitrekenen, heeft dat dan zin? In elk geval niet meer zin dan rondjes hardlopen. Ja, al die opofferingen van Doarmer zijn misschien zinloos, maar hij valt er niemand mee lastig. Een filosoof zei eens, dat de normale houding van de mens de “vluchthouding” is, de mens doet dingen, om maar niet de werkelijkheid onder ogen te moeten zien, wat dat dan ook is. Zou het zo zijn, dat Doarmer misschien hardloopt om “Het Niets” voor te blijven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten