“Onze harten zijn onverzadigbaar. Onze geest weet niet wat rust is. Het leven is mooi in dezelfde mate als het wreed is, net zoals onze prooien.” Ze zweeg, speelde met de veters, streelde zijn buik zonder hem aan te kijken. Plotseling hief ze het hoofd op, keerde haar gezicht, dat vuurrood was geworden, naar hem toe en zei zacht: “Hou op met praten en verdwijn!” Pascal Quignard
Geen opmerkingen:
Een reactie posten