Het risico van de ratio is altijd dat we de werkelijkheid en de complexiteit van de wereld willen vangen in praktische, maar onjuiste formuleringen. De rede dient vaak om een werkelijkheid die ingewikkelder is dan we ons a priori kunnen voorstellen, te reduceren tot een handjevol eenvoudige ideeën. Rationele reductie en planning gaan uit van de vooronderstelling dat de werkelijkheid rationeel moet zijn en dat wat redelijk is altijd werkelijkheid kan worden. Tussen het ene universum en het andere, die maar weinig contact met elkaar onderhouden en een wat stroeve relatie hebben, ligt een wereld van verschil. We verliezen aan intelligentie als we met behulp van ons nuchtere verstand een veelsoortige, warrige, uitbundige wereld maar in een paar woorden proberen te vangen; ook lopen wij het risico van een wel zeer overdreven simplificatie als we van een rationele gedachte een model proberen te maken waarmee we de geschiedenis willen beïnvloeden.
Michel Onfray
Onfray wantrouwt de rede. Tijdens de Franse revolutie richtte men tempels van de rede op, maar “daarnaast” stond de guillotine voor mensen, die het er niet mee eens waren. Ook Lenin had veel op met de rede en met de deportatiekampen in Siberië. Volgens Onfray is wereld veelsoortig, warrig en uitbundig en niet te vangen in een model .Gelukkig maar, Doarmer houdt van een uitbundige wereld.
Michel Onfray
Onfray wantrouwt de rede. Tijdens de Franse revolutie richtte men tempels van de rede op, maar “daarnaast” stond de guillotine voor mensen, die het er niet mee eens waren. Ook Lenin had veel op met de rede en met de deportatiekampen in Siberië. Volgens Onfray is wereld veelsoortig, warrig en uitbundig en niet te vangen in een model .Gelukkig maar, Doarmer houdt van een uitbundige wereld.
1 opmerking:
Ik houd van de 'warrige en uitbundige' Doarmer!
Een reactie posten