Het gaat hierbij niet, en Heidegger beklemtoont dat, om een gezochte, gekunstelde stemming, om een met inspanning verkregen instelling, maar omgekeerd: Wat telt is de gelatenheid van de alledaagse vrije blik. In het leven van alledag is het ons vaak leeg te moede , zegt Heidegger, maar we dekken die leegte even alledaags ook meteen weer toe. Hij roept ertoe op dat haastige toedekken een vervelend tijdje na te laten. Maar dat nalaten is filosofisch zwaar bevochten, want het druist in tegen de spontane alledaagse neiging om aan de wereld te willen vervallen en er niet, zoals in het verduren van het lege ogenblik, uit te vallen. Maar het helpt allemaal niets: zonder dat eruit vallen, zonder die verlorenheid en verlatenheid, zonder die leegte kunnen we het filosoferen niet hebben. Heidegger wil laten zien hoe de filosofie uit het niets van de verveling wordt geboren.
R. Safranski over Heidegger
R. Safranski over Heidegger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten