Gisteravond heeft Doarmer in gezelschap van de huisvrouw te H. de jaarlijkse verplichte bijscholingsavond voor verkeersregelaars in het buitengebied bezocht. Het ging deze keer over tijd en ruimte in het heelal en er kwamen allerlei dingen aan de orde, die in het dagelijkse leven van een verkeersregelaar een grote rol spelen, zoals het gegeven dat men nooit ziet wat er nu is, aangezien het licht toch even onderweg is, weliswaar met een snelheid van 300 000 km/sec maar toch… Men ziet altijd het verleden en bij een beroep waarin het op de details aankomt, is dat toch belangrijk te weten. Verkeersregelaars hebben te maken met bewegingen, ja , en als dan de tijd rekt en de ruimte krimpt, dan mag je dat niet negeren, om maar te zwijgen van basale zaken zoals de zwaartekracht. En hoe klein is de kleinste afstand (Planck-lengte) en hoe zit het met het Higgsveld? Kortom kennis, zonder welke het beroep eenvoudig niet uit te oefenen is. Tot grote vreugde van de huisvrouw en Doarmer kwam zelfs de kerkvader Augustinus nog ter sprake en toen het over de big bang ging was het precies het scheppingsverhaal en zo.
2 opmerkingen:
Toen het mij helemaal duizelde van alle niet voor te stellen bewegingen terug en in de tijd viel mijn oog op een geprojecteerde foto van Einstein.
Ik zat in het Amphitheater op de trap naar de voorstelling te kijken. Ik keek om en meende plots terug in de tijd te zijn. Daar zat Einstein naast me in levende lijve....
Ja,lieve huisvrouw, het zou zo maar kunnen, misschien is die Einstein wel naar de toekomst gereisd omdat hij graag eens wilde horen wat er van zijn relativiteitstheorie terecht is gekomen en hij zag u daar en hij dacht natuurlijk " laat ik bij die charmante huisvrouw gaan zitten". In het heelal is alles mogelijk.
Een reactie posten