Dimmen Bescheiden

Er is een nieuwe opleving van katholieke Schwachsinn. Altijd als mensen iets kunnen, als ze succes hebben, komt er een priester die zegt: "Voorzichtig. Het is beter iets niet te kunnen, het is beter geen succes te hebben, het is beter geen opiaten aan stervenden te geven." Dat komt allemaal voort uit een verlangen naar gebrek en armoede. De meest inhumane ideologieën handelen tegenwoordig uit naam van een dergelijk verlangen. Dat is zeer gevaarlijk. Dit zien we in de VS, in het katholieke anti-modernisme, in de ecologie, in de protestantse kerk, in de kritische theorie. Allen verkondigen ze deze superideologie: "mens, word weer bescheiden, accepteer de natuur, accepteer alles wat gegeven is." In het moderne welvaartsysteem is het probleem van het gebrek grotendeels geëlimineerd. Verrijking bestaat uit een toename van mogelijkheden en variatie. Dit leidt bij sommigen echter tot een gebrek aan het gebrek. Als de armoede de mensen naar het hoofd stijgt, dan ontstaan ideologieën en ressentiment, waarin rijkdom verdacht is. Bij gebrek aan eigen armoede 'importeren' sommigen in het Westen de armoede van elders waar deze nog echt bestaat. Ze omhullen zich met beelden en sjablonen van het in hun ogen ware - armoedige - leven. In hun verbeelding zijn ze altijd ergens anders. Ze leven hier goed, maar doen alsof ze ongelukkig zijn. Ze verzamelen het ongeluk omdat ze er zelf niet genoeg van hebben.

De Duitse filosoof Peter Sloterdijk