Sniewille Sneeuwpret

Vandaag hebben I. en Doarmer samen gelopen. I., die altijd trouw de weerberichten volgt , zei tegen Doarmer: “Ik had sniewille verwacht”. Nu lag er geen sneeuw, maar het wonderbaarlijke was dat woord “sniewille”. Doarmer zei: “Hoe kan dat I., dat jij ineens Fries spreekt, het betekent “sneeuwpret”. “Ja, “zei I., “dat weet ik ook niet, ik werd vanochtend wakker en ik merkte, dat ik het kon.” Dit alles bewijst maar weer, dat wij mensen, in dit geval dan de weermannen, maar wat aanrommelen, maar dat Hij alles kan. De sneeuw kwam overigens later.