Wij moeten ons bestaan aanvaarden voor zover het maar enigszins mogelijk is; alles, ook het ongelooflijke, moet daarin mogelijk zijn. In feite is de enige moed die van ons wordt verlangd: het moedig zijn tegenover het vreemdste, wonderlijkste en ondoorgrondelijkste dat ons kan overkomen. Dat de mensen in die zin lafhartig waren, heeft het leven oneindig veel schade berokkend…… Want als wij ons dit bestaan van de enkeling voostellen als een vrij grote of vrij kleine kamer, dan blijkt dat de meesten enkel een hoek van hun kamer leren kennen, een plaats aan het raam, een strook waarover ze heen en weer lopen….. Wij zijn echter geen gevangenen. Om ons heen zijn geen vallen en strikken geplaatst, en niets zou ons hoeven beangstigen of kwellen. Wij zijn in het leven gezet, als het element waarin wij het beste passen.
Rainer Maria Rilke (1875 – 1926)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten