“Als u ons niet wilde aanvallen, vanwaar dan dat pistool?” vroeg Schiller, die het nog altijd vasthield. De jongen glimlachte verdrietig. “Mijnheer von Goethe zal het wel vermoeden: om mezelf een kogel door het hoofd te jagen als ik dit ellendige bestaan niet langer kan verdragen.”“Foei” riep Goethe.
“Maar uw Werther heeft toch het voorbeeld gegeven, toen hij door liefdesverdriet was overmand.”
“U moet troost putten uit zijn lijden, sakkerment, niet hem navolgen! Ik heb dat boek niet geschreven met de bedoeling dat het laatste beetje inzicht wat bij deze of gene zwakbegaafde geest gloort ook nog dooft. Wat heeft u voor dat zakpistooltje betaald?”
“Ik……..wat? Zes daalders.”
Goethe tastte in zijn portemonnee. “Hier hebt u uw boek terug, en hier zijn zes daalders voor uw wapen.”
“Maar….”
“Niks te maren. Bedrink u als u liefdesverdriet hebt of ga voor mijn part naar de hoeren, maar schiet alstublieft niet uw hersens uit uw kop. En koop in godsnaam nieuwe kleren, geel en blauw zijn allang uit de mode.”
Robert Löhr: Das Erlkönig-Manöver
“Die Leiden des jungen Werthers” van Goethe verscheen in 1774 en werd als een zedeloos boek beschouwd, omdat het zou aanzetten tot zelfmoord en inderdaad schijnt een aantal jonge mannen Werther gevolgd te zijn en dat niet alleen wat de kleding betreft, een blauw jasje en een gele broek………
Geen opmerkingen:
Een reactie posten