Men zal zich herinneren dat we ons twee dingen afvroegen, namelijk (1) Is er wel een werkelijke tafel? (2) Zo ja, om wat voor soort voorwerp gaat het dan? Nu erkennen Berkeley zowel als Leibniz dat er een werkelijke tafel is, maar voor Berkeley is de werkelijke tafel een aantal ideeën in de geest van God, en voor Leibniz is ze een gezelschap zielen. Beiden beantwoorden onze eerste vraag dus bevestigend, en wijken slechts van het inzicht van gewone stervelingen af in hun antwoord op de tweede vraag. In feite schijnen bijna alle filosofen eenstemmig aan te nemen dat er een werkelijke tafel is; ze zijn het er vrijwel allen over eens dat, hoezeer onze sense-data – kleur, vorm, gladheid, enz. – ook van onszelf afhankelijk mogen zijn, hun optreden niettemin teken is van iets dat onafhankelijk van ons bestaat.
B.Russell
Doarmer begrijpt niet goed, wat Russell hier over de opvattingen van Berkely beweert. Voor Berkely is “zijn waargenomen worden” en aangezien God altijd en overal waarneemt, hoeven wij niet bang te zijn, dat iets niet bestaat, als wij even niet zien, maar bestaat dan iets wel echt “onafhankelijk”?
B.Russell
Doarmer begrijpt niet goed, wat Russell hier over de opvattingen van Berkely beweert. Voor Berkely is “zijn waargenomen worden” en aangezien God altijd en overal waarneemt, hoeven wij niet bang te zijn, dat iets niet bestaat, als wij even niet zien, maar bestaat dan iets wel echt “onafhankelijk”?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten