Sabeare Zogenaamd

De neiging tot vervallen die het leven kenmerkt doorzichtig maken, de vluchtwegen in de richting van een vermeende stabiliteit afsnijden en de moed hebben aan de onrust van het leven toe te geven, in het bewustzijn dat al het zogenaamd houdbare, vastgestelde, bindende niets anders is dan een laagje schmink: een masker dat het bestaan zichzelf opzet of dat het door de publieke interpretatiekaders, dus de heersende meningen, morele voorstellingen en zingevingen, krijgt opgezet. Het wakker-zijn van het bestaan voor zichzelf wordt door Heidegger tot de hoogste taak van de filosofie bestempeld. Omdat die waarheid ons echter geen waar ‘zelf’ laat ontdekken, maar ons eenvoudigweg terugslingert in het hart van de onrust, waaruit wij willen wegvluchten, juist daarom is er ook angst voor de filosofie. De filosofie is voor de Heidegger van die jaren een onruststookster. De angst voor de filosofie is de angst voor de vrijheid.

R.Safranski over Heidegger