Doarmer is momenteel in de donkere, dreigende wouden van het land G in afwachting van de gathering en terwijl hij zijn ceremonieel zwaard poetst en slijpt, ziet hij buiten een verdwaalde sneeuwvlok wanhopig trachtend de duisternis een wit gewaad te geven. Tevergeefs, dit is de tijd van de eenzame krijgers, op weg, zich koesterend in het koele licht van de maan. Morgen zal Doarmer als voorbereiding de kliffen bestijgen om starend over het zwartgekleurde water het diepste van zijn ziel te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten