De fêste grûn De vaste grond

Want het leven is bij de eerste aanblik een chaos waarin niemand een weg kan vinden. De mens vermoedt dit, maar is bevreesd van aangezicht tot aangezicht tegenover die verschrikkelijke werkelijkheid te komen, en probeert ze te verbergen achter een doek van zinsbegoocheling , waarop alle afbeeldingen zeer duidelijk zijn……….. Een man met een helder hoofd is hij die zich van die zinsbegoochelende “ideeën” bevrijdt en het leven rustig beziet en tegemoet treedt, zich rekenschap geeft van alles wat problematisch in haar is en gevoelt dat hij verdwaald is. Daar dit de zuivere waarheid is, namelijk dat het leven is gevoelen verdwaald te zijn, begint hij die dit aanvaardt reeds de plaats te onderscheiden waar hij zich bevindt, hij is reeds begonnen zijn eigen waarachtige realiteit te ontdekken, hij is reeds op bekende, vaste grond………..Hij die niet waarachtig gevoelt, dat hij verloren is, zal verloren gaan; dat wil zeggen, hij zal zichzelf nooit vinden, hij zal nooit zijn eigen werkelijkheid ontmoeten.

 

José Ortega Y Gasset

It barren Het gebeuren

Stroffelje Struikelen

 

Harkje, myn soan, en nim myn wurden oan,

dan sille dyn libbensjierren fermearderje.

Ik ûnderrjochtsje dy yn’e wei fan ‘e wysheid,

ik lit dy rjochte spoaren lâns gean.

Under it gean wurdt dyn trêd net behindere

en asto hurd rinst, silsto net stroffelje.

 

Spreuken

Laitsje en wispelje Lachen en kwispelen

Wegen des Mangels an Vernunft, also an Allgemeinbegriffen, ist das Tier,wie der Sprache, so auch des Lachens unfähig. Dieses ist daher ein Vorrecht und charakteristisches Merkmal des Menschen. Jedoch hat, beiläufig gesagt, auch sein einziger Freund, der Hund, einen analogen, ihm allein eigenen und charakteristischen Akt vor allen anderen Tieren voraus, nämlich das so ausdrucksvolle, wohlwollende und grundehrliche Wedeln.
 

Schopenhauer

Laitsjend gers Lachend gras

Klik hier

Net wurch Niet moe

Moarn yn H. Morgen te H.

Bjusterbaarlik en jinstich Fantastisch en schichtig

 

Gisteravond heeft Doarmer een voorstelling van onze Peerke bezocht en het was werkelijk fantastisch, “bjusterbaarlik” zoals een noordelijk cultuurvolk zegt, Peerke zong, speelde piano en viool, floot, vertelde anekdotes, kortom Peerke kan eigenlijk alles. Doarmer was niet de enige van deze weblog, die de voorstelling bijwoonde, ook pater de Bree was er en het viel op, dat hij met een schichtige blik om zich heen keek. Doarmer begreep dit eerst niet, maar later zag hij, dat de pater niet alleen was, maar in gezelschap van twee charmante dames, hetgeen uiteraard de schichtige blik verklaarde. Maar niet alleen de pater was er, ook de muis, die de hele voorstelling zittend op de piano meemaakte. Doarmer kende deze muis nog heel goed, het was namelijk de eerste prijs van een kleurwedstrijd uit 2007, die door Joosje werd gewonnen en hij herinnert zich ook nog heel goed de teleurstelling van Peerke, die slechts tweede was geworden.

It earste turnûnderrjocht De eerste turnles