Deze ironie bestaat erin de mensen te zeggen en geleidelijk
te laten inzien dat ze in werkelijkheid niet weten wat ze zeggen te weten of
menen te weten. In dit geval loopt de socratische ironie het gevaar bij mensen
woede, ergernis, wraak en zelfs een proces uit te lokken, om ze, in weerwil van
henzelf, ertoe aan te zetten voor zichzelf, hun ziel en de waarheid te zorgen. In
het eenvoudigste geval, dat van de politieke durf, ging het erom de moed om de
waarheid te zeggen in te brengen tegenover een mening of dwaling. In het geval
van de socratische ironie gaat het erom
in een weten dat zij niet weten dat zij weten een bepaalde vorm van waarheid te
schuiven: de waarheid die de mensen ertoe zal leiden voor zichzelf te zorgen.
Michel Foucault
Geen opmerkingen:
Een reactie posten