Men zegt wel, dat principes regels zijn, die men zichzelf
oplegt. Het spreekt voor zich , dat men zich aan regels kan houden, maar ook
aan principes. Sommige mensen , de zogenaamde principiële mensen, hebben zo’n
behoefte aan principes, dat ze voortdurend regels tot principes verheffen. Een
regel als “je mag niet liegen” wordt dan het principe “ik spreek altijd de waarheid,
zo ben ik nu eenmaal, dat is mijn principe”. Doarmer is best in staat zich aan
bepaalde regels te houden, dat is wel nuttig en anders krijg je een gekkenboel,
maar hij vraagt zich af welke principes hij heeft. Misschien heeft hij wel geen
principes of zou men kunnen zeggen principieel heeft hij geen principes.
1 opmerking:
Ten voeten uit spreekt Doarmer over zichzelf.....
Een reactie posten