Organisaasje

Hoewel de Friezen er als collectief nooit in geslaagd zijn het ultieme in collectiviteit te produceren, namelijk de staat. Vermoedelijk komt dat door hun aangeboren luiheid en hun geloof in superioriteit zonder inspanning. De Nederlanders daarentegen, harde werkers, hebben een staat voortgebracht, maar alleen omdat ze achter het belastinggeld van de burgers aanzaten.

De Friese geschiedenis staat bol van de anarchie en het gebrek aan organisatie. Maar een zwakte is ook een kracht. Het gebrek aan politieke eenheid bleek doorgaans een effectieve verdediging tegen buitenlandse agressors te zijn. Wie namelijk macht in Friesland zocht te verwerven ging gauw ten onder in het moeras van onbetrouwbare en onvoorspelbare partijpolitiek

Uit: Dat zijn nou typisch Friezen

Ook een meningsverschil

In de middeleeuwen was er de zogenaamde universaliastrijd tussen de realisten en de nominalisten. De realisten vonden het algemene werkelijk en de nominalisten kenden alleen aan het individuele werkelijkheid toe en waren van mening, dat algemene begrippen slechts door mensen bedachte aanduidingen zijn. Volgens hen bestond er dus geen “wit-heid”, maar alleen concrete witte voorwerpen. Op zich, zou men denken, een interessant, maar onschuldig probleem. Johannes Roscellinus (ca. 1050 – 1120) paste zijn nominalistische opvatting echter ook toe op de goddelijke drie-eenheid. Volgens hem was die éne goddelijke substantie door de menselijke geest bedacht en bestonden er in werkelijkheid slechts drie afzonderlijke goddelijke personen. Deze opvatting kon de kerk natuurlijk niet dulden . Het zou betekenen dat er niet één God maar drie goden zouden bestaan. Roscellinus werd van ketterij beschuldigd en moest zijn opvattingen herroepen. Er zijn tenslotte grenzen, anders krijg je een gekkenboel.

Yn' e tsjerke

Nei de tsjinst is Doarmer yn tinzen.

Haarlemmerhout

Doarmer heeft vanochtend in de Haarlemmerhout gerend. Voor hem was het in meerdere opzichten een aangename verrassing, hij heeft kleren gekocht, de Grote Kerk bezocht en hij is weer in een museum geweest. Deze keer "Het Dolhuis".Kortom het was weer een dagje stad.Morgenavond is Doarmer weer in het oosten des lands.

Klasse

De heersende klasse bestond grotendeels uit boeren. Dit verklaart vele typische Friese eigenschappen. Zo hebben de meeste boeren oog voor de schoonheid van de natuur en begrip voor de noodzaak in harmonie ermee te leven. Als de leden van de heersende klasse zelf geen boer zijn, dan stammen ze er vaak van af. Alle Friese intellectuelen zijn van boeren komaf. Het waren de boeren die als eersten de Friese taal en cultuur nieuw leven inbliezen........... Waar de Hollanders in geestelijke zin afstammen van dominees en kooplieden, zijn de Friezen al generaties lang gevormd door boeren.

Uit: Dat zijn nou typisch Friezen

De schutterij

Momenteel zit Doarmer in een hotel in Haarlem. Dat was ook wel nodig na al die natuur in het lauwersmeergebied. Vanmiddag heeft hij de stad bekeken, wat boeken gekocht en o.a. het Frans Hals museum bezocht, wat heeft die Frans een schutterijen geschilderd! Behalve de werken van Frans Hals vond Doarmer ook de schilderijen van Jan van Scorel de moeite waard.

Tutsje fan Doarmer

Laitsje en dûnsje

Salang’t wy laitsje
salang’t wy laitsje
sille ús lippen nea wer wurden meitsje
salang’t wy dûnsje
salang’t wy dûnsje
sille ús fuotten nea de grûn wer reitsje

Uit: Nynke Laverman - de Maisfrou

Vertaling:

Zolang wij lachen
zolang wij lachen
zullen onze lippen nooit weer woorden maken
zolang wij dansen
zolang wij dansen
zullen onze voeten nooit de grond weer raken

Zomaar een driedeling

Kleifriezen zijn stug, zwijgzaam, gierig, degelijk, saai, taai, betrouwbaar. De Kleifriezen vertegenwoordigen de heerszuchtige wil van Friesland. De taalbeweging die de ene lagere school na de andere verovert en voor het Fries wint bestaat voornamelijk op de klei.

Woudfriezen zijn gezellig, praatziek, verkwistend, royaal, losbollig, boeiend, lichtzinnig en onbetrouwbaar. De Woudfriezen vertegenwoordigen de genotzuchtige creativiteit van Friesland.

Tussen Woudfriezen en Kleifriezen kan eigenlijk alleen maar onbegrip en onverzoenlijke twist heersen.

Friesland zou dan ook al lang ten onder zijn gegaan als er niet een derde groep was die de beste eigenschappen van Kleifriezen en Woudfriezen in zich verenigde: De Zuidwesthoekers. Terwijl de Kleifriezen hun geld telden en de Woudfriezen het probeerden te stelen, versloegen de Zuidwesthoekers de Hollandse invasielegers en brachten briljante kunstenaars voort als Gysbert Japix en Jopie Huisman en schaatsers als Postma en Ritsma.

Uit: Dat zijn nou typisch Friezen

Terug van de kust

De vlucht naar de kust is gelukt. Een heerlijke zeewind bracht Doarmer koelte. Ook heeft hij lekker gegeten. Dr. Oetker, u kent ongetwijfeld "De Waag" in Dokkum, vooral de soep van eekhoorntjesbrood (it sjerpboltsje) en de zelfgemaakte pesto zijn daar aanraders. Morgen vertrekt Doarmer naar Haarlem/Zandvoort. Zondagavond komt hij terug, maar misschien, dat hij daar wel een internetverbinding heeft.

Het gebroken horloge It brutsen horloazje

Naar de kust

Om de hitte te ontvluchten vertrekt Doarmer voor een paar dagen naar het Lauwersmeergebied. Donderdagavond komt hij terug. In dit gebied is de kans op een internetverbinding zeer klein, vandaar waarschijnlijk stilte op de weblog .U blijft echter in Doarmer’ s hart.

Rechtvaardiging

Een theodicee ("rechtvaardiging van God") is een argumentatie die een rechtvaardiging moet zijn voor het geloof in het bestaan van een God die zowel volmaakt goed als almachtig is, terwijl er toch kwaad in de wereld bestaat.

Het antwoord van Jacob Böhme (1575-1624), beroep schoenmaker: “ De leraar moet weten dat alle Zijn, het goddelijke en het duivelse en het aardse of wat men ook maar noemen kan, bestaat in het ja en het nee. Het ja is enkel kracht en leven en de waarheid van God of God zelf. Maar het zou in zichzelf onkenbaar zijn en daarin zou geen vreugde zijn en geen grootheid of tederheid zonder het nee. Het nee is de tegenpool van het ja of de waarheid, het zorgt dat de waarheid openbaar wordt en zich tegen iets kan afzetten …… In alles is gif en slechtheid. En zo moet het blijkbaar ook zijn, anders was er geen leven en geen beweging, en ook geen kleur, geen deugd, geen dik of dun of welke ervaring dan ook; dan was alles niets.”

Dit doet denken aan de opvatting van de socioloog Emile Durkheim, die beweerde, dat een samenleving zonder criminaliteit onmogelijk is. Er zijn slechts brave burgers, omdat er ook misdadigers zijn. De misdadiger is onontbeerlijk voor de ontwikkeling van de moraal, want hij laat zien waar de grenzen liggen.

In mijn oren danst nog jouw geluid

Honear haw ik dyn ljeave libben metten
En’t sêfte trêdzjen fen dyn fine foet?
De dei is let, ik haw de blinen sletten
En yn myn earen dounset yet dyn lûd.

Ik hear ‘t sêft trêdzjen fen dyn fine foet
Eft yn’e wrâld it lok nea eingje kin;
En’t liket det fen alle earme noed
Ik hjoed in hearlik wisse winner bin.

De dei is let, ik haw de blinen sletten,
En’k moat wol siikje om in laitsjend liet;
De ljochten binn’ troch ’t dizich-grize sketten,
Nou’k fen myn sjongen priuw de bliere died.

O, yn myn earen dounset yet dyn lûd,
In maitiidsdei haw ik dyn ljeavens metten;
It sêfte trêdzjen fen dyn rêdde foet
Is as in swellewjuk oer kleare sleaten.

Rinke Tolman

Poging tot vertaling:

Wanneer heb ik jouw lieve leven ontmoet
en het zachte treden van jouw sierlijke voet?
De dag is laat, ik heb de blinden gesloten
en in mijn oren danst nog jouw geluid.

Ik hoor het zachte treden van jouw sierlijke voet
alsof in de wereld het geluk nooit kan eindigen
en het lijkt dat over alle grote zorgen
ik vandaag een heerlijke zekere overwinnaar ben.

De dag is laat, ik heb de blinden gesloten
en ik moet wel zoeken naar een lachend lied;
De lichten zijn door het nevelige grijs afgeschut
nu ik de blijde daad van mijn zingen proef.

O, in mijn oren danst nog jouw geluid,
op een voorjaarsdag heb ik jouw liefheid ontmoet;
Het zachte treden van jouw vlugge voet
is als een zwaluwvleugel over heldere sloten.

Het interview It fraachpetear

Interview van Ed Nijpels met Nynke Laverman in de “Moanne” .

Ed Nijpels:

Ik vind het Fries meer melancholie hebben dan het Nederlands. Sinds ik in Friesland woon, vind ik de liedjes van de Kast in het Fries veel mooier klinken. Kun jij in het Fries even goed vrolijke als trieste onderwerpen bezingen?
Nynke Laverman:

Ja, ik vind het Fries een goede zangtaal. Het lijkt meer klinkers te hebben dan het Nederlands. Het is de kunst om de poëzie op te zoeken in de taal. Dat kan heel goed met gedichten. Ik zal waarschijnlijk nooit gewone liedteksten gaan zingen

Eeuwig Ivich

Ut-napištim tot Gilgameš:

Bouwen wij soms huizen voor eeuwig?
Zegelen wij contracten voor eeuwig?
Verdelen de erven de nalatenschap voor eeuwig?
Duren rechtszaken eeuwig?
Wassen de rivieren eeuwig?
Een libelle zweeft over het water;
Haar aanschijn weerspiegelt even in de zon –
En dan is er plotseling niets meer.

Uit het Gilgameš epos

Gilgameš is waarschijnlijk ca 2500 v. Chr. een koning van Uruk in Sumerië geweest . Het epos is vanaf 2100 v. Chr gecomponeerd op spijkerschrifttabletten! Interessant is, dat ook het zondvloedverhaal erin voorkomt. De dichter Rilke noemde dit werk het “Epos der Todesfrucht”. De held Gilgameš is na de dood van zijn vriend Enkidu op zoek naar het eeuwige leven.

Luisteren Harkje

Doarmer moest nog aan de opvatting van Berkeley denken, toen hij gisteren vanaf een duin naar beneden keek en de zee zag en hoorde. Stel nu dacht hij, dat er op deze wereld alleen maar wezens zouden wonen , die niet konden horen, wel zien, wel ruiken , ok, maar niet horen. Zou de zee dan ook geluid maken, de golven zouden op het strand breken en de wezens zouden het zien, maar het geluid daarbij? Als niemand kan horen is er geen geluid, maar misschien zouden deze wezens heel goed kunnen zien en zouden ze vaststellen, dat de lucht trilde.

In swide mannichte

Guariento di Arpo: Gewapende engelenschaar (ca. 1360)

Camperduin

Doarmer fernuveret him oer it útsjoch, hy bliuwt in bern

Ontbijt met vlinders

Vanochtend heeft Doarmer eerst 75 minuten door de duinen gerend. Er stond een lekker windje en daarna heeft hij ontbeten met uitzicht op de duinen, tussen door vlinders bezochte lobelia's . Ondertussen wordt Doarmer elke dag bruiner. Morgenavond komt Doarmer wel weer terug in het oosten des lands, want hij moet natuurlijk wel zijn studiewijzers op tijd gereed hebben en zaterdagavond is er natuurlijk de 10km wedstrijd in het dorp W. De vakantie is eigenlijk voor Doarmer de drukste tijd van het jaar.

De zee

Doarmer heeft vandaag in de zee gezwommen , zalm gegeten en een paar witbiertjes gedronken. Hij gaat nu de stad in. Ja, soms is het leven zwaar.

Groeten uit Camperduin

Zijn is waargenomen worden

Maar zult u zeggen, niets is toch eenvoudiger voor mij dan me bijvoorbeeld bomen in een park of boeken in een kast voor te stellen, terwijl er niemand bij is, die ze waarneemt? Hierop antwoord ik: dat kan, dat is niet moeilijk. Maar, vraag ik u nadrukkelijk, wat is dit meer dan dat u in uw geest bepaalde ideeën vormt die u boeken en bomen noemt, waarbij u tegelijkertijd nalaat de idee te vormen van iemand die ze waarneemt? Maar al die tijd neemt u ze toch zelf waar of denkt u er toch aan? Dit zegt ons dus niets. Het bewijst alleen maar dat u verbeeldingskracht heeft of het vermogen om in uw geest ideeën te vormen. Maar het bewijst niet dat u het voor mogelijk houdt dat objecten van uw denken buiten de geest kunnen bestaan. Om dat aan te tonen, is het nodig dat u ze zich voorstelt als dingen die niemand zich voorstelt of waaraan niemand denkt terwijl ze wel bestaan - hetgeen een duidelijke contradictie is.

George Berkeley (1685-1753)

Berkeley is van mening, dat het stoffelijke buiten de geest geen werkelijkheidskarakter heeft (esse est percipi = zijn is waargenomen worden). Voorbeeld: Als in een verlaten bos een boom omvalt, en niemand hoort het, heeft de boom dan wel geluid gemaakt? Berkeley vindt van niet.

Swiete graasje

In’t groene gras zag ik een blanke hinde
met gouden hoorns, die dichtbij een rivier
’s ochtends het lommer zocht van een laurier
bij’t zachte zuchten van de voorjaarswinden.
Omdat haar zoete gratie mij verblindde,
Vergat ik wat ik deed en volgde ’t dier,
net als een vrek die’t uitzingt van plezier
zo gauw hij denkt ergens een schat te vinden.
“Raak mij niet aan”, stond om haar hals geschreven
in diamanten en topazen steen,
“want God wil mij in vrijheid laten leven!”
En reeds was’t zonlicht over ’t zenit heen
en moest mijn oog zich moe gewonnen geven,
toen ik in’t water viel en zij verdween.

Francesco Petrarca (1335-1374)

Sile

Omdat Doarmer vandaag op het Heegermeer, de Fluessen en het Slotermeer gezeild heeft.

As de maitiid komt, oer de fjilden rûst,
as it twjirke oer mar en poel strûst,
as yn’t wâld de geal en yn’t fjild de ljurk
sangen opstjûrt nei it hege blauwe swurk,
o, dan bringt sa bliid elk syn boat yn’t wiid
Wolkom , wolkom, moaije silerstiid!

P.J .Troelstra

Een plaatje

Miniatuur uit de Codex Manesse (14de eeuw)

Schoonheid en melancholie

Charles-Auguste Mengin: Sappho (1867)

Sappho was een lyrische dichteres uit het antieke Griekenland, die op het eiland Lesbos woonde, waar zij o.a. een meisjesschool stichtte. Zij werd wel de tiende muze genoemd(Ηνιδε και Σαπφω Λεσβοθεν, η δεκατη).


ik nam mijn lier en zei
kom nu mijn hemelse schildpad
word een sprekend instrument

Harmonie

Agnolo Bronzino: Portret van Lucrezia Panciatichi (ca.1540)

Goudglanzend krullend haar van zuiver amber, dat op de wind langs blanke wangen golft en deint; zoete ogen die helderder zij dan de zon die donkere nacht doen verkeren in heldere dag; een lach die elke pijn en kwelling verzacht; robijnen en paarlen waar woorden uitkomen, zo zoet dat de ziel niets anders verlangt .

Pietro Bembo (1470 – 1547)

De hermelijn It harmke

Leonardo Da Vinci: De dame met de hermelijn

Ergens Earne

Ergens buiten de tijd .

Helgoland

De naam Helgoland betekent oorspronkelijk heilig land, een naam die in verband wordt gebracht met Helgoland als woonplaats van de Friese god Forsite. Het eiland wordt ook genoemd als plaats waar Forsite in de sage van de twaalf asega's de Friese vrijheid redde. De huidige bewoners spreken nog steeds Noordfries , het Halunder.

Avondlicht Jûntydsljocht

Út “togearre”

Sjoch nou, hoe’t de niigjende joun
alle kleare kleuren forgrizet;
Sêft en hoeden de biidzjende wrâld
mei wide frede oerdizet.

Sa’n einleas lok, sa’n goudne stoun
giet net foarby, wurdt nea forlern;
Wy woll’ dizze iene, wide joun
as sûnder ein, as ivich sjen.

Fedde Schurer

De fioele

De heer D. , muziekdocent te A. , heeft net een les aan een lastige groep achter de rug en speelt nu de spanning van zich af. De heer D. maakt zich ook zorgen over de kwaliteit van het onderw. , met name wat zijn vakgebied betreft. Bovendien is er dan nog die salariskwestie. Zal hij in staat zijn om volgend jaar een kapper te betalen of moet het haar over de kraag blijven hangen. Kortom het leven van de heer D. valt niet mee, vandaar de nogal zorgelijke blik.

Warkum

De waag

Stadhuis

De Sint-Gertrudiskerk

Eten in de huiskamer

Restaurant Jopie's Hûskeamer in Workum is een prachtig verlengstuk van het Jopie Huisman museum. Tal van bezoekers koppelen een gezellig etentje aan het museumbezoek vast om zo nog even na te genieten van de opgedane indrukken. Qua inrichting probeert het restaurant het 'Jopie Huisman gevoel' vast te houden en slaagt daar wonderwel in. Oude spullen , reproducties... De bezoeker waant zich in de 'hûskeamer' van de vermaarde schilder. ook de menu kaart getuigt van goede smaak. Eigenaar Rudy Kemker weet wat lekker is en schotelt z'n gasten voortreffelijke gerechten voor.Dat maakt een dagje Workum nog leuker.
3 gangen menu voor maar €17,50 pp.

Op maandag en dinsdag gesloten.

http://www.jopieshuskeamer.nl/

Groene glazenmaker Griene glêzebiter

Volmaaktheid Folsleinens

Een fraai voorbeeld van middeleeuws denken levert Anselmus (1033-1109) ,aartsbisschop van Canterbury . Volgens Anselmus is er geen verschil tussen geloven en filosofisch kennen.”Fides quaerens intellectum” (= Het geloof zoekt naar redelijk inzicht).

Anselmus formuleert een zogenaamd “ontologisch godsbewijs”(1):
God is, per definitie, het volmaaktste wezen dat denkbaar is. Dit zal zelfs de ongelovige , “ de dwaas “ zoals Anselmus hem noemt, accepteren.
Het is beter te bestaan dan niet te bestaan, dus iets dat niet bestaat kan nooit volmaakt zijn.

Een niet bestaande God is minder volmaakt dan een bestaande.
Dus moet God bestaan.

Anselmus kreeg meteen kritiek van de benedictijner monnik Gaunilo van Marmoutiers. Deze zei, dat je zo het bestaan van elk imaginair object kunt bewijzen.
In feite stelt Anselmus vast, dat God bestaat, door de betekenis van het woord God te analyseren.

(1) ontologie =zijnsleer, houdt zich o.a. bezig met vragen wat bestaat, wat is. Bijv. een tafel bestaat en is, maar een ethische waarde? In strikte zin bestaat deze niet , maar ze is er wel. En bestaat een tafel, zonder dat deze waargenomen wordt?

Paarden Hynders

Uitrusten Ferpoazje

De lotus

De lotosblom , hja eanget
fan sinne’ gleone pracht-
en, foardel de holle
forbidet hja dreamend de nacht.

De moanne is har leafste;
Pas wekket har syn ljocht
of ’t dimmen blommewêzen
hat from syn oantlit socht.

Hja bloeit en gloeit en ljochtet
en stoarret stom yn’e loft-
hja geuret en skriemt en huvert
fan leafdewé en nocht.

Fedde Schurer

Vertaling:

De lotusbloem , zij vreest
de gloeiende pracht van de zon-
en, met gebogen hoofd
wacht zij dromend op de nacht.

De maan is haar liefste;
Zo gauw zijn licht haar wekt,
heeft het schuchtere bloemenwezen
vroom zijn gelaat al opgezocht.

Zij bloeit en gloeit en licht
en staart zwijgend in de lucht-
zij geurt en schreit en huivert
van liefdespijn en genoegen.

Skoatterlân

Ochtendgloren

Wol-komm’ freugde fenne Wrâd,
Haed-ljeacht oerre Stierren,
Griente, Kruwd in Blomme-Fâd,
Mietter fen uwz jieren,
Hijmmel-eag dy’ t al oer-sjocht,
Dy uwz Dauwe in Miste’ ontjocht,
Dy uwz ’ t fjild bemiellet,
Ja mey goud oer-striellet.

Gysbert Japix (17de eeuws Fries)

Vertaling in hedendaags Fries:

Wolkom, freugde fan de wrâld,
haadljocht oer de stjerren,
grien- en plant- en blommefâd,
mjitter fan ús jierren.
Himeleach dy’t al oersjocht,
dy’t ús dau en mist ûnttsjocht,
dy’t ús fjild bemielet,
ja, mei goud oerstrielet!

Om Afrika?

Libya(=Afrika) is toch duidelijk door zee omgeven behalve waar het aan Azië grenst en dat is door de Egyptische koning Nekoos , voorzover wij weten, het eerst bewezen. Nadat hij het graven van het kanaal van de Nijl naar de Arabische Golf gestaakt had, zond hij Phoinikiërs met schepen uit met de opdracht op de terugweg door de Zuilen van Herakles (=Straat van Gibraltar) te varen, totdat zij in de noordelijke zee en zo weer in Egypte kwamen. De Phoinikiërs nu vertrokken vanuit de Rode zee en voeren over de zuidelijke zee; telkens als het herfst werd, gingen zij aan land, bezaaiden de grond, waar zij telkens in Libya(=Afrika) waren op hun tocht, en wachtten hun oogst af; als ze dan de oogst hadden binnengehaald, voeren ze verder, zodat ze na verloop van twee jaren in het derde jaar de Zuilen van Herakles omvoeren en weer in Egypte aankwamen. En zij vertelden iets, dat ik niet kan geloven, maar een ander misschien wel, namelijk dat zij bij het omvaren van Libya de zon aan de rechter kant hadden gehad.

Herodotos (geboren ca. 485 v.C.) : Historiën

Bewegende beelden

Van een Rus

Kitsch?

Pygmalion was in de Griekse mythologie een prins uit Cyprus , maar had ook een voorliefde voor beeldhouwkunst . Hij had jarenlang de vrouwen zonden zien begaan en daarom wilde hij nooit trouwen. Hij bleef liever vrijgezel, omringd door zijn eigen kunst. Dagenlang werkte hij aan een ivoren beeld, een vrouwenbeeld (Galatea). Hij gaf het beeld de perfecte schoonheid en uiteindelijk werd hij er smoorverliefd op. Hij schonk het beeld allerlei cadeaus en juwelen, maar het bleef van steen. Op een dag werd er een feest gevierd ter ere van Venus. Overal werd er wierook gebrand en runderen geofferd. Pygmalion bleef nog een tijdje bij het altaar staan na de offers en hij sprak een stille wens uit: "Goden, als u alles geven kunt, geef mij dan een vrouw." Hij had de moed niet om "die van ivoor" te zeggen en in de plaats zei hij "die lijkt op mijn ivoren." Venus, zelf aanwezig, begreep zijn wens: driemaal schoot een vlam hoog op, ten teken van genade. Zodra hij thuiskwam haastte hij zich naar zijn geliefde beeld en kuste haar op de mond. Bij wonder wordt het ivoor week, de kilte verdween. Daarna dankte Pygmalion Venus duizendmaal. Na hun huwelijk vulde de maan negenmaal haar sikkel tot een schijf en toen werd Paphos geboren.

Uit Wikipedia

Samar in beam

Brekber bist yn ‘e maaitiid as in twirre
mei dyn tûken boartet,
tûken bestruijd mei wite tûfkes.
En yn’e gleonens fan’e simmer
bist grien en hoedzjend,
de skaadzjende leafdestsjûge.

Ziek Minnichjes

Caravaggio

Bacchus is ziek, maar een abrikoos helpt altijd

Femme fatale

Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,
Daß ich so traurig bin;
Ein Märchen aus alten Zeiten,
Das kommt mir nicht aus dem Sinn.
Die Luft ist kühl, und es dunkelt,
Und ruhig fließt der Rhein;
Der Gipfel des Berges funkelt
In Abendsonnenschein.
Die schönste Jungfrau sitzet
Dort oben wunderbar,
Ihr goldenes Geschmeide blitzet,
Sie kämmt ihr goldenes Haar.
Sie kämmt es mit goldenem Kamme
Und singt ein Lied dabei;
Das hat eine wundersame,
Gewaltige Melodei.
Den Schiffer im kleinen Schiffe
Ergreift es mit wildem Weh;
Er schaut nicht die Felsenriffe,
Er schaut nur hinauf in die Höh'.
Ich glaube, die Wellen verschlingen
Am Ende Schiffer und Kahn;
Und das hat mit ihrem Singen
Die Lore-Ley getan.

Heinrich Heine

Een ronddraaiende beweging

Bovenloop van de Overijsselse Vecht

Ai seja o que for
que o amor me traga,
sei que é Primavera neste Inverno;
Ver que o olhar
é de pequenas rugas e de flores,
tão terno...
Sonhar seu beijo na fronte,
a luz no horizonte,
como o primeiro raio de sol.
Sentir por dentro da calma
a paz e a alma dos que não estão sós.

Linda ciranda
ciranda linda,
gira que gira e torna a girar;
Quando eu morrer
oh ciranda linda, deixa um luzeiro
para que o possa ver!

E sempre á volta a girar,
sempre em volta, no ar
de alma solta a te amar.
Para sempre girar,
sempre envolta no ar,
meu amor, meu amor,
o que for, há-de ser!

Engelse vertaling :

Whatever it will be
that love brings to me
I know that it’s spring this winter;
To see that the eyes
are of wrinkles and flowers,
so tender.......
To dream of your kisses upon me,
the light in the distance,
the first ray of sun.
To feel within the calm
the peace and the soul,
of those not alone.

Beautiful ciranda,
Ciranda so beautiful
turn, turn and turn again;
When I die
oh beautiful ciranda, leave a light
for me to see him!

And always spiralling,
spinning in the air
with a soul free to love you.
To spin forever,
arching in the air,
my love, my love
what will be, will be

Fado gezongen door Dulce Pontes

Nog eens Rodin Jitris Rodin

Het perspectief van de cursiste

Een kus in marmer In tútsje yn moarmer

Auguste Rodin