Ik wilde een gedicht op een waaier schrijven,
zodat je de woorden je kunt toewuiven
en de strophen, wanneer je wilt blijven
mijmren, weer achteloos dicht kunt schuiven.
Maar liever wilde ik dat ze binnen
in je gewaad geschreven stonden,
zodat tegelijk met batist en linnen
mijn gedachten je strelen konden.
Ik zou deze dwaze wens niet uiten,
als mij een krankzinnige was vervuld:
je eenmaal zelf in mijn armen te sluiten….
Maar ik heb engelengeduld.
J.Slauerhoff
2 opmerkingen:
Ik vond vanmorgen de dichtgevouwen waaier in mijn verzameling bijouterieën. En begjin te mimerje oer us takomst.
Leave Nynke, dyn wurden núnderje yn Doarmers earen.
Een reactie posten