Ferbûnens Verbondenheid

Ook tussen de elementaire deeltjes is er sprake van eeuwige verbondenheid en liefde. Stel dat een deeltje explodeert en in twee stukken uiteen valt, die beide ongehinderd in verschillende richtingen wegvliegen, eventueel lichtjaren ver. Elk deeltje heeft twee mogelijkheden: met de klok mee of tegen de klok in draaien. Welke mogelijkheid werkelijkheid wordt hangt af van de waarneming! Volgens Bohr is een atoom slechts een schim , zolang er niet wordt waargenomen. Het wordt werkelijkheid als men ernaar kijkt!Maar nu komt het merkwaardige , hoe ver de deeltjes ook van elkaar verwijderd zijn, ze blijven met elkaar verbonden. Als deeltje A als gevolg van waarneming kiest voor de werkelijkheid om met de klok mee te draaien, dan zal deeltje B geen keuze meer hebben en zal tegen de klok in draaien. Dit is vreemd , want hoe kan deeltje B weten, dat A “gekozen” heeft voor die andere richting. “Gekozen”, want volgens het wereldbeeld van de kwantummechanica zijn wij het zelf die de wereld scheppen, gebeurtenis na gebeurtenis. Volgens Einstein overigens was dit gedrag van de beide deeltjes een paradox, de zogenaamde Einstein-Podolsky-Rosen- paradox (EPR-paradox). Doarmer herkent in het gedrag van de deeltjes een Platoonse bol, waarvan beide delen in feite eeuwig met elkaar verbonden zijn!