Dat is een blik die niet meer ongekeken
worden kan. Hij zet zich in mij vast, beeld
in mijn hoofd waarvan ik weet zal hebben
tot het laatste weten dooft. In dit moment
valt zenden samen met ontvangen. Ruisloos
komt het bericht met helderheid als pijn
en splijt de tijd in voor en na: ja,ja.
Dat is een blik waarin ik mij verander.
Ogen waar ik even in besta. Wij plaatsen
wetend de caesuur. Nu. De vrienden
bloed en vuur, in rood livrei, zijn bij
de plechtigheid present. Dankbaarheid
past ons aan de tijd die even struikelt,
aan het oog, dat kwetsbaar instrument.
Anna Enquist
1 opmerking:
Ik houd van het ogenblik
het gebeurde
gaat nooit meer voorbij
met of zonder getuigen
de herinnering
houdt me vast
Het loslaten
is mijn deel
Een reactie posten