zondag, mei 27, 2007

It spjalte no Het gespleten heden

Daar zie ik ook mezelf. Alleen
mijn hoofd deint boven het watervlak
beweegt de mond als sprak
het, een verbaasde zeemeermin.
Er is geen einde en geen begin
aan deze tocht, geen toekomst, geen verleden,
alleen dit wonderlijk gespleten lange heden.

Fragment van Vasalis

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Daar zie ik ook mezelf. Alleen

mijn hoofd is niet van steen.
Een 'verwende' zeemeermin.
Er is geen einde en geen begin
aan deze tocht.

Is dit wat ik zocht?
geen toekomst, geen verleden,
alleen dit wonderlijk gespleten lange heden.


beweegt de mond als sprak
het, een verbaasde zeemeermin.
Er is geen einde en geen begin
aan deze tocht, geen toekomst, geen verleden,
alleen dit wonderlijk gespleten lange heden.

Anoniem zei

Der is allinne mar dit nuver spjalte lange no

Anoniem zei

Ik zie dat er ook al Moslimazeemeerminnen zijn?
Peinzend in de verte starend,
wachtend op...
een dode God?

Anoniem zei

Grote Poseidon, god der zee, u leeft toch nog wel?