Het ervaren van onafhankelijke werkelijkheid, niet gehinderd door een bepaald gezichtspunt of vooringenomen standpunt, met een onbeperkt scala aan ervaringen…….. dat zou gelijk staan aan het ontdekken van de stoel-zoals-hij-zelf-is. En met al onze kennis zijn we daar nog ver van verwijderd. Kan het gezichtspunt waarvan we uitgaan invloed hebben op wat we ontdekken? Je hoeft niet te geloven dat alles op elk niveau zo onzeker is als op kwantumniveau om in te zien dat dit inderdaad mogelijk is. Ook hoef je niet te geloven dat een bepaald gezichtspunt de objectieve werkelijkheid verandert………. Keuzes veranderen de objectieve werkelijkheid niet, maar ze bepalen voor een deel wat we als werkelijkheid ervaren en welk wetenschappelijk resultaat te voorschijn zal komen. Sommige kritische lieden geloven dat het resultaat “kennis” is die totaal niet is gebaseerd op de objectieve werkelijkheid. Moeten we een dergelijke sceptische houding serieus nemen? Misschien in zoverre dat we heel goed moeten kijken naar “hoe wij kijken”.
K.Ferguson
Kant zei dat wij nooit “ das Ding an sich “ kunnen kennen, maar dat wij ons altijd bezig houden met de “Erscheinungen”. Berkeley zei radicaal , dat iets er pas is als het wordt waargenomen. Wij kijken natuurlijk als mensen naar alles, wij zijn beperkt door onze zintuigen en misschien kijken wij alleen naar die dingen, die wij willen zien. Misschien zien wij in de kosmos regelmaat en wetten,maar is de kosmos an sich een grote chaos. Waarom is de tijd voor ons niet omkeerbaar, eigenlijk is daar op zich niets tegen? En zoals Dawkins zegt, het is statistisch mogelijk dat een marmeren beeld naar ons wuift, de moleculen moeten gewoon één kant op bewegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten