Doarmer heeft er wel eens moeite mee de vertaling van bepaalde liederen te laten zien. Het geeft bij buitenstaanders alleen maar aanleiding tot misverstanden en angsten. Hij wil toch een uitzondering maken voor deze vertaling van het Friese volkslied (gevonden op het internet). Als u denkt dat het een beetje “te” is, deze vier coupletten zijn een slechts een onderdeel. In de andere coupletten, die eigenlijk nooit gezongen worden staan uitdrukkingen als “met weer en wind, met nood en dood te strijden,met vlammend zwaard in d'ijzeren hand” en “zij kropen nooit, maar 't zwaard vloog uit de schede,werd aangerand hun erf en recht”. De resterende vier vallen dus wel mee en tonen dat het volk toch enigszins tot rust is gekomen.
Fries bloed kom in beweging
Bruis, kook, en bons door onze aderen!
Kom op! Wij bezingen het beste land van de aarde,
Het Friese land vol eer en roem
Refrein:
Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Hoe ook door overmacht, nood en zee bedreigd,
Oeroude lieve Friese grond,
Nooit werd die vaste, taaie band verbroken,
Die Friezen aan hun land verbond.
Refrein
Buigen was hen vreemd, zo hield het oude volk in ere
Zijn naam en taal, zijn vrijheidszin;
Zijn woord was wet, rechtdoorzee en trouw zijn leer,
En dwang, van wie dan ook, stond het tegen.
Refrein
Doorluchtig volk van deze oude naam,
Wees altijd trots op die ouderdom!
Blijf eeuwig van die grijze, hoge stam,
Een groene, een krachtige bloeiende loot!
Fries bloed kom in beweging
Bruis, kook, en bons door onze aderen!
Kom op! Wij bezingen het beste land van de aarde,
Het Friese land vol eer en roem
Refrein:
Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Hoe ook door overmacht, nood en zee bedreigd,
Oeroude lieve Friese grond,
Nooit werd die vaste, taaie band verbroken,
Die Friezen aan hun land verbond.
Refrein
Buigen was hen vreemd, zo hield het oude volk in ere
Zijn naam en taal, zijn vrijheidszin;
Zijn woord was wet, rechtdoorzee en trouw zijn leer,
En dwang, van wie dan ook, stond het tegen.
Refrein
Doorluchtig volk van deze oude naam,
Wees altijd trots op die ouderdom!
Blijf eeuwig van die grijze, hoge stam,
Een groene, een krachtige bloeiende loot!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten