donderdag, maart 30, 2006

De grenzen van de taal

Alle filosofie is taalkritiek.

De filosofie is een kruistocht tegen de begoocheling waarmee de taal ons denken in haar ban houdt.

Als je onder eeuwigheid niet oneindige tijdsduur, maar ontijdelijkheid verstaat, dan leeft hij eeuwig die in het heden leeft. Ons leven is even eindeloos als ons gezichtsveld grenzeloos is.

Wie van de ene dag op de andere belooft "morgen zal ik je een bezoek brengen"-zegt die elke dag hetzelfde,of iedere dag wat anders?"

Ludwig Wittgenstein

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Lees Derrida (in het verlengde van De Saussure's signifiant en signifié): elke taaluiting is uniek! Dat lijkt wel heel erg origineel, maar je focust dan wel te veel op de taaluiting zelf en je gaat voorbij aan zowel de bron als de ontvanger(s).

Anoniem zei

Beste anonymous, zeker aan de ontvanger(s). De opvattingen van Wittgenstein komen ook "solipsistisch" over, om maar eens een duur woord te gebruiken.

Solipsisme is het geloof of de filosofie dat er maar een enkel bewustzijn bestaat: dat van de waarnemer. Het hele universum en alle andere personen waarmee gecommuniceerd wordt bestaan slechts in de geest van de waarnemer.

Anoniem zei

De filosofie is een begoocheling waarmee ons denken d.m.v. de taal in haar ban wordt gehouden.

Anoniem zei

"Freedom is just another word for nothing left to say..."

Anoniem zei

410 jaar geleden werd Descartes geboren. Ik ben dus ik denk (zelf).

Anoniem zei

Coïto ergo Sum,

Leerde ik bij de Latijnse lessen. Van de grotere jongens. Maar ze kregen er rode oortjes bij. Mooie taal toch, dat Latijns nie waor.

Misschien iets voor Meneer/Mevrouw Tast?