De lotus

De lotosblom , hja eanget
fan sinne’ gleone pracht-
en, foardel de holle
forbidet hja dreamend de nacht.

De moanne is har leafste;
Pas wekket har syn ljocht
of ’t dimmen blommewêzen
hat from syn oantlit socht.

Hja bloeit en gloeit en ljochtet
en stoarret stom yn’e loft-
hja geuret en skriemt en huvert
fan leafdewé en nocht.

Fedde Schurer

Vertaling:

De lotusbloem , zij vreest
de gloeiende pracht van de zon-
en, met gebogen hoofd
wacht zij dromend op de nacht.

De maan is haar liefste;
Zo gauw zijn licht haar wekt,
heeft het schuchtere bloemenwezen
vroom zijn gelaat al opgezocht.

Zij bloeit en gloeit en licht
en staart zwijgend in de lucht-
zij geurt en schreit en huivert
van liefdespijn en genoegen.