Wie het verhaal heeft bedacht van de dorpsvrouw die ermee begon een pasgeboren kalf te strelen en in haar armen te nemen en daar steeds mee doorging tot het een grote os was, die zij als gevolg van gewenning nog steeds kon dragen, heeft mijn inziens prima begrepen wat nu precies de macht der gewoonte is. Want de gewoonte is inderdaad een harde en verraderlijke leermeester, die zonder dat wij het in de gaten hebben stukje bij beetje aan gezag wint. Maar heeft hij zich eenmaal, na een zacht en inschikkelijk begin, mettertijd genesteld en bij ons op de troon gewerkt, dan ontdekken wij al algauw dat zijn trekken verbeten en despotisch zijn, en kunnen wij zelfs niet meer in vrijheid naar hem opzien. Dan blijkt dat hij keer op keer de natuur geweld aandoet.
Michel de Montaigne 1533-1592
Michel de Montaigne 1533-1592
2 opmerkingen:
'Verbeten en als een despoot'naar mijn omgeving heb ik, voordat ik naar 'Rugen ab kon hauen', eerst het 'huis aan kant' gemaakt!
'Blij'en opgelucht dat ik nu ben!
Maar de 'vrijheid'van mij en mijn omgeving was ver te zoeken.
En nu lees ik Doarmer dat dat de macht der gewoonte is.
Lieve huisvrouw, u heeft in elk geval uw huis aan kant en dat is ook wat waard.
Een reactie posten