Het Niets It Neat

Wij trachten echter de vraag naar het Niets te stellen. Wat is het Niets? Reeds bij de eerste aanloop tot deze vraag doet zich iets ongewoons aan ons voor. Als wij de vraag aldus stellen, poneren wij het Niets bij voorbaat als iets wat zus of zo “is” – als een zijnde. Maar daarvan verschilt het toch juist ten enenmale. Als wij naar het Niets vragen – naar wat en hoe dat Niets is – dan slaat het onderzochte in zijn tegendeel om. De vraag berooft zich aldus zelf van haar eigen onderwerp. Dienovereenkomstig is ook ieder antwoord op deze vraag van huis uit onmogelijk, want het neemt noodzakelijkerwijs deze vorm aan: het Niets “is” dit of dat. Ten aanzien van het Niets zijn vraag en antwoord beide op dezelfde wijze ongerijmd………. Waar gaan wij het Niets zoeken? Hoe kunnen wij het Niets vinden? Moeten wij om iets te vinden , niet eigenlijk al weten dat het er is? Inderdaad!........ Overkomt de mens in zijn bestaan inderdaad een dergelijke gestemdheid waarin hij pal voor het Niets zelf wordt geplaatst? Zulk een gebeurtenis is mogelijk en speelt zich ook werkelijk af – zij het ook zeer zelden en slechts voor enkele ogenblikken – in de grondstemming van de angst……De angst openbaart het Niets.

Martin Heidegger(1889 – 1976)

Heidegger maakt een onderscheid tussen Angst en Furcht (=vrees). Vrees is altijd bevreesd zijn voor iets bepaalds.