W.Barker : Circe (ca.1890)Circe was een tovenares, die op een eiland leefde en de merkwaardige gewoonte had om mannen in zwijnen te veranderen. De zeelieden van Odysseus kregen hiermee te maken, maar gelukkig kon deze schrandere zwerver hen redden. Nu wordt volgens bepaalde kringen de toverkunst van deze Circe schromelijk overschat, omdat zij van mening zijn, dat de meeste mannen toch al zwijnen zijn.
6 opmerkingen:
FOR
‘THE WINE OF CIRCE’
BY EDWARD BURNE JONES.
Dusk haired and gold-robed o'er the golden wine
She stoops, wherein, distilled of death and shame,
Sink the black drops; while, lit with fragrant flame,
Round her spread board the golden sunflowers shine.
Doth Helios here with Hecatè combine
(O Circe, thou their votaress?) to proclaim
For these thy guests all rapture in Love's name,
Till pitiless Night give Day the countersign?
Lords of their hour, they come. And by her knee
Those cowering beasts, their equals heretofore,
Wait; who with them in new equality
To-night shall echo back the sea's dull roar
With a vain wail from passion's tide-strown shore
Where the dishevelled seaweed hates the sea.
Dante Gabriel Rossetti, 1870
Ik (=Odysseus) echter gaf haar ten antwoord: "Verhevene Circe, hoe kunt ge van mij genegenheid en liefde verwachten, want zijn hier niet mijn makkers in zwijnen veranderd? En lokte ge mij zelf niet in uw woning om mij met mijn kleren ook van mijn moed en mannelijkheid te beroven? Niets, o verhevene godinne, zal mij ertoe kunnen brengen de toch zo begerenswaardige bijslaap met u te genieten, tenzij gij bij alle goden op de juiste wijze een plechtige eed zweert - en zo een, die geldt - dat ge geen andere kunsten met me van plan zijt!"
Odyssea
Kirke en Odysseus
Zij stonden samen aan de steile kust,
Betooverd en omtooverd na die nacht,
De zwijnen weer naar ’t schip teruggebracht,
Tot man herleid, en met ’n goed woord gesust.
Zij sprak: ‘ Opdat gij weer in de armen rust
Van haar die meer dan mij uw tooverkracht
Behoort, en die gij minder aarz’lend kust,
Daal af in Hades, waar ’t orakel wacht.’
De branding ruischte, en hij zag haar aan,
En wist: bij ’t liefdesspel, die nacht begaan,
Had zij een and’re naam hem hooren fluist’ren.
Zij straft en beloonde als een vrouw;
Zij bràcht hem thuis, maar om zijn huw’lijkstrouw
Zou zij zijn weg tot ’t einde toe verduist’ren.
(S.Vestdijk)
En Ze zweerde dat ze geen andere kunsten met hem van plan was. En Hij kon haar weer liefde en genegenheid geven.
Toen het water dan kookte in de glanzend koperen ketel, liet ze (=Circe) me plaats nemen in een badkuip en wies me met water uit die ketel, na het met koud water aangelengd te hebben tot een behagelijke lauwheid. Over hoofd en schouders stroomde mij het juist te pas getemperde badwater. En het spoelde alle vermoeiheid af van mijn leden. Na het bad wreef ze me in met olijfolie, bekleedde mij met een onderkleed en een heerlijke mantel, wees me de weg terug naar de binnenzaal, waar ik weer moest gaan zitten op zo'n mooie stoel, en met een voetbankje onder de voeten.
Odyssea
En Circe aan 't zweren - en ze deed het zo, dat ik haar moest geloven -, dat zij geen kwade plannen meer met mij voorhad.
Odyssea
Een reactie posten